AEKOLOGY

Αν η εντός έδρας αναμέτρηση με τον Άγιαξ με άφησε με ανάμικτα συναισθήματα, εκείνη με την Μπράιτον με άφησε ξεκάθαρα στενοχωρημένο. Και πάλι όμως δεν είναι εντελώς ξεκάθαρο το συναίσθημα. Στενοχώρια για την ήττα; Στενοχώρια για την (εκπληκτική) απόδοση που δεν συνοδεύθηκε από (θετικό) αποτέλεσμα; Χαρμολύπη ίσως. Σε κάθε περίπτωση είδα μία εξαιρετική ΑΕΚ από το δέκατο λεπτό μέχρι και την στιγμή του πέναλτι. Δεν διαφέρει και πολύ από ένα παιχνίδι του πρωταθλήματος στην Νέα Φιλαδέλφεια κόντρα σε μικρομεσαία ομάδα όπου ο αντίπαλος "κλείνεται" στα καρέ του και περιμένει μία ή δύο στιγμές που θα του προκύψουν μπας και "κλέψει" αποτέλεσμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και στα 31 τελευταία λεπτά η Μπράιτον, διάστημα στο οποίο αγωνιζόταν με παίκτη περισσότερο, έκανε μόλις μία ευκαιρία και δύο - τρεις "επικίνδυνες" επιθέσεις (χωρίς να μετουσιωθούν σε ευκαιρία πάντως). Έβγαλε φορ και έβαλε στην θέση του ανασταλτικό μέσο (παρότι -το ξαναγράφω- αγωνιζόταν με π

Ήταν ένα θέμα που είχα από καιρό κατά νου να κάνω, αλλά μου "ταίριαξε" σήμερα που η ΑΕΚ δίνει εντός έδρας Ευρωπαϊκό αγώνα. Θυμάστε την τελευταία εντός έδρας νίκη της ΑΕΚ σε παιχνίδι Ευρωπαϊκής διοργάνωσης; Τυπικά ήταν η επικράτηση επί της Βελέζ με 1-0 στον Ιούλιο του 2021 με τον γκολ του Μάνταλου στις καθυστερήσεις της κανονικής διάρκειας. Ουσιαστικά όμως δεν λογίζεται ως νίκη γιατί μετά το 90λεπτο ακολούθησε παράταση (χωρίς να σημειωθεί γκολ) και πέναλτι όπου η ομάδα του Μόσταρ επικράτησε και πήρε την πρόκριση. Η αμέσως προηγούμενη εντός έδρας νίκη, που να έχει και αντίκρισμα, μας γυρίζει 38 μήνες πίσω. Ήταν η 1η Οκτωβρίου 2020 όταν η ΑΕΚ επικρατούσε της Βόλφσμπουργκ με 2-1 (με ανατροπή και το γκολ του Ανσαριφάρντ στις καθυστερήσεις) σε νοκ άουτ παιχνίδι γαι τα play off του Europa League παίρνοντας "επική" πρόκριση για την φάση των ομίλων. Αν, δε, αναζητήσουμε την τελευταία εντός έδρας νίκη σε παιχνίδι ομίλου πρέπει να γυρίζουμε τους δείκτες του ρολογιού ακό

Για την αναμέτρηση στα Ιωάννινα δεν υπάρχουν πολλά να ειπωθούν και να γραφθούν τρεις ημέρες μετά την διεξαγωγή της. Ας είναι... Τί είδαμε από την ΑΕΚ στο νικηφόρο (1-0) παιχνίδι με τον ΠΑΣ Γιάννινα; Τέσσερις... ΑΕΚ σε ένα ματς! Στο πρώτο μισό του πρώτου ημιχρόνου ήταν καταιγιστική και το ότι σκόραρε μόλις μία φορά την αδικεί. Στο δεύτερο μισό του πρώτου μέρους ήταν κυριαρχική, αλλά έριξε κάπως τον ρυθμό. Γενικότερα το πρώτο ημίχρονο στους "Ζωσιμάδες" ήταν από τα καλύτερα φετινά της ΑΕΚ. Στο πρώτο μισό του δευτέρου ημιχρόνου ήταν κυρίαρχη αλλά άφησε το πόδι από το γκάζι. Δηλαδή είχε την υπεροχή και την πρωτοβουλία κράτησε το παιχνίδι στο μισό του αντιπάλου, αλλά σε πιο χαλαρούς ρυθμούς σε σχέση με το πρώτο ημίχρονο. Δημιούργησε και απείλησε λιγότερο. Στο δεύτερο μισό του δευτέρου μέρους η ομάδα έδειχνε να ξεμένει από δυνάμεις. Μαζεύτηκε πίσω, αδυνατούσε ακόμη και να βγάλει με ασφάλεια την μπάλα μπροστά, με τον ΠΑΣ να παίζει (και να πιέζει) στο δικό μας μισό. Εν τέλει

Να την πω την αμαρτία μου; Άντε, θα την πω. Λατρεύω την Εθνική ομάδα. Παρακολουθώ όλα τα παιχνίδια της (τα περισσότερα τηλεοπτικά και σε όσα ευνοήσουν οι περιστάσεις από κοντά) κι ευελπιστώ ότι θα βρεθούμε στην τελική φάση του Euro και γενικότερα σε μεγάλη διοργάνωση μετά από πολλά χρόνια. Όμως (μου) λείπει η ΑΕΚ από την καθημερινότητά μου. Όταν δεν υπάρχουν παιχνίδια με πιάνει κάτι σαν... στερητικό σύνδρομο. Επιστροφή, λοιπόν, στην αγωνιστική δράση κατά πως αναφέρει και ο τίτλος με ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι. Επιστροφή με πολύ δύσκολη εκτός έδρας αποστολή καθώς θα φιλοξενηθεί (26/11/2023, 17:00) στο Εθνικό Στάδιο Ιωαννίνων "Οι Ζωσιμάδες" από τον ΠΑΣ Γιάννινα στο πλαίσιο της 12ης αγωνιστικής. Να θυμίσω τι έγινε στο αντίστοιχο περσινό παιχνίδι; Δεν (νομίζω ότι) χρειάζεται, είναι αρκετά νωπό. Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε το πρωτάθλημα με μόλις πέντε ήττες, η μία ήταν στα Ιωάννινα. Ακόμη και με βάση το παρελθόν των ομάδων υπάρχει απόλυτη ισορροπία, από οκτώ νίκες και δέκα ισοπαλίες.