Group therapy...
Με το που "έσκασε" το θέμα (χρειάζεται να αναφέρω ποιο;) ήθελα να γράψω πολλά, πάρα πολλά. Να το εξαντλήσω στην ανάλυση. Άμεσα σχεδόν μου πέρασε η επιθυμία, είπα να μην ασχοληθώ καθόλου να μην γράψω τίποτε. Τελικά άκουσα την φωνή της λογικής: ούτε θα σιωπήσω, αλλά ούτε θα απλώσω "πανωσέντονα - κατωσέντονα"... Κι ένα έχω να πω: ΚΑΛΩΣ ΕΓΙΝΕ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ!!! Όλη αυτή η αρνητικότητα, η μιζέρια που συσσωρεύτηκε στο ποδοσφαιρικό τμήμα έπρεπε να ξεσπάσει, να εκτονωθεί προτού δημιουργήσει μεταστάσεις. Θα ρωτήσει κάποιος, ήταν ανάγκη να γίνει τώρα; Δεν μπορούσαν να κρατηθούν όλοι μέχρι να επιτευχθεί μαθηματικά η σωτηρία και μετά να λύσουν τα όποια προβλήματά τους; Είναι προφανές πως όχι! Και γι' αυτό ευθύνεται ο Λίνεν. Αυτός έριξε την τελευταία σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι... * Πετρόπουλε "το έχεις" (τουλάχιστον περισσότερο από τους πιτσιρικάδες). Ωραία "ηγετική" τοποθέτηση. Παρ' το πάνω σου. Βγες μπροστά... * Λίνεν, ας τραβήξουμε λιγάκι το αυτί...