Κάναμε το πρώτο βήμα... (videos)

Μετά από έναν μήνα (παρά μία ημέρα) το AEKology επιστρέφει στην "κανονικότητα" για να μιλήσει για ποδόσφαιρο (όπως το συνηθίζει). Η αλήθεια είναι πως είχαμε στο πρόγραμμα να γράψουμε θέμα πριν την πρώτη αναμέτρηση της ΑΕΚ με την Δυναμό Ζάγκρεμπ (εκείνη που αναβλήθηκε στην Νέα Φιλαδέλφεια), αλλά τα θλιβερά γεγονότα της προηγούμενης νύχτας μας... πρόλαβαν.

Με τι όρεξη και διάθεση να μιλήσεις και να γράψεις για ποδόσφαιρο! Και για τα εξωαγωνιστικά τι να πρωτοπείς; Να ευχηθείς εκείνα τα "κενά" και τυποποιημένα συλλυπητήρια; Να αναρωτηθείς πως, που, πότε, γιατί; Να (ανα)ζητήσεις ευθύνες; Στην Ελλάδα ζεις (κι αυτό αρκεί -ή θα έπρεπε να αρκεί- ως απάντηση)!

Πάμε στα (καθαρά) αγωνιστικά. Τι περίμενα από την ΑΕΚ στην Κροατία; Ειλικρινά δεν είχα την παραμικρή ιδέα. Πρώτο επίσημο παιχνίδι της νέας σεζόν (όταν ο αντίπαλος είχε πέντε - έξι), πρώτο ματς μέσα στον Αύγουστο (η ΑΕΚ είχε να παίξει αγώνα -έστω και φιλικό- πάνω από μισό μήνα λόγω της αλλαγής του προγράμματος) συν την ιδιαίτερη συνθήκη των επεισοδίων και του θανάτου του προηγήθηκαν (και δεν μπορούσα να ξέρω σε ποιο βαθμό θα μπορούσε να επηρεάσει τους ποδοσφαιριστές).

Στο πρώτο ημίχρονο η ΑΕΚ δεν πατούσε καλά, ήταν ηλίου φαεινότερο. Η έλλειψη ρυθμού και (επίσημων) αγώνων ήταν οφθαλμοφανέστατη. Καλύτερη η Δυναμό και δίκαια την βρήκε το τελικό σφύριγμα προηγούμενη. Στο δεύτερο μέρος η "κανονική" ΑΕΚ εμφανίσθηκε στο γήπεδο.

Ήταν (συντριπτικά) καλύτερη (με εξαίρεση τα λεπτά που ακολούθησαν την ισοφάριση) και θα μπορούσε να φθάσει στην νίκη νωρίτερα (η οποία θα μπορούσε να συνδυαστεί και με μεγαλύτερο σκορ στο φινάλε). Τι ξεχώρισα; Τον εκπληκτικό Τσούμπερ. Δεν είναι μόνο το (υπέροχο) γκολ ή η καταπληκτική πάσα που βγάζει στον Λιβάι στην πρώτη ευκαιρία της ΑΕΚ, αλλά η γενικότερη εικόνα του ακόμη και στο πρώτο ημίχρονο που οι περισσότεροι συμπαίκτες του ήταν σε... άλλο γήπεδο!

Τρομερός Στάνκοβιτς, τρομερός. Το ότι η ΑΕΚ έμεινε "μέσα" στο παιχνίδι για να διεκδικήσει την νίκη το οφείλει σε μεγάλο βαθμό (και) στον Αυστριακό τερματοφύλακα. Επικός Βίντα! Εμπειρία, κλάση, ηρεμία. Άρχοντας! Υπέροχος Σιμάνσκι. Πανταχού παρών και τα πάντα πληρών!

Όσον αφορά τους υπόλοιπους που ξεκίνησαν το παιχνίδι: κακός στο πρώτο - μέτριος στο δεύτερο ημίχρονο ο Σιντιμπέ, μέτριος (προς καλός) ο Χατζισαφί, κακός στο πρώτο - καλύτερος στο δεύτερο ημίχρονο ο Πινέδα, κακός ο Ελίασον. Μεγάλη διαφορά έκαναν οι αλλαγές.

Ειδική μνεία σε όλες τις αλλαγές του Αλμέιδα για δύο λόγους: πρώτον γιατί όλες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην τελική έκβαση και δεύτερον γιατί απέδειξε ότι στόχος ήταν η νίκη και όχι η ισοπαλία. Αλήθεια ποιος προπονητής σε εκτός έδρας ματς Champions League θα άφηνε την ομάδα του με ένα αμυντικό χαφ (Γαλανόπουλο) με το σκορ στο 1-1 κι ενώ υπάρχει επαναληπτικός; Δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλοί που θα ακολουθούσαν την λογική του Αλμέιδα.

Επίσης αυτό που μου άρεσε (ακόμη) περισσότερο είναι ότι οι ποδοσφαιριστές δεν αρκέστηκαν στο γκολ της νίκης (που θα είχες κάθε λόγο να θες να το διαφυλάξεις στις καθυστερήσεις που απέμεναν) αλλά κυνήγησαν και τρίτο γκολ! Στις αλλαγές όμως θα ήθελα να σταθώ λίγο περισσότερο.

Στο "σκυλί του πολέμου" Αραούχο, ο οποίος όχι μόνο επέστρεψε (και μάλιστα νωρίτερα από το αναμενόμενο) αλλά το έκανε με τρόπο εμφατικό. Απειλώντας και δημιουργώντας. Συμμετείχε στην φάση του δεύτερου γκολ, έβγαλε την ασίστ στην ευκαιρία του Άμραμπατ και γενικότερα η άμυνα των Κροατών τον ένιωσε έντονα.

Συγκλονιστικός ο Γαλανόπουλος. Δεν είναι μόνο το γκολ της νίκης, είναι η γενικότερη συνεισφορά του σε ανασταλτικό και επιθετικό κομμάτι. Υπενθυμίζω ότι είχε και την ασίστ στο (ακυρωθέν) τέρμα του Πινέδα. Για το... πουλέν μου (Άμραμπατ) δεν έχω να πω πολλά. Μπήκε, τους ανακάτεψε, τους πήρε παραμάζωμα κι απλά αναρωτιέμαι γιατί δεν ξεκίνησε.

Πισάρο με την no look πάσα στο νικητήριο γκολ έβγαλες μέρος της μεταγραφής σου. Περιμένουμε να σε δούμε όταν "δέσεις" πλήρως με τους νέους σου συμπαίκτες και προσαρμοστείς 100% στο καινούριο περιβάλλον. Βάζουμε τελεία εδώ, τα ξεχνάμε και επικεντρωνόμαστε στον επαναληπτικό του Σαββάτου. Παιχνίδι με (επίσης) υψηλό συντελεστή δυσκολίας. Δεν (πρέπει να) μας καθησυχάζει η νίκη στον πρώτο αγώνα.

ΥΓ.1 Το πλάνο με την υψωμένη - σφιγμένη γροθιά του Γαλανόπουλου με το μαύρο περιβραχιόνιο στην φάση του πανηγυρισμού είναι από εκείνες τις εικόνες που γράφουν ιστορία και θα συζητιέται για χρόνια.

ΥΓ.2 Ο υπουργός προστασίας του Πολίτη (πόσο ειρωνικό ακούγεται;) γιατί βρίσκεται ακόμη στην θέση του; Δεν εννοώ να παραιτηθεί (οι λέξεις φιλότιμο και ντροπή είναι άγνωστες στους Έλληνες πολιτικούς), αλλά γιατί ο αρμόδιος τον κρατά στην θέση του (κι όχι στο σπίτι του όπου θα έπρεπε να βρίσκεται ως παντελώς άχρηστος και ακατάλληλος);