Πολύ (μα... πολύ όμως) κακό παιχνίδι!

Προβληματίσθηκα για το αν έπρεπε (ή ήθελα) να κάνω ανάρτηση για το εντός έδρας παιχνίδι του κυπέλλου με τον Άρη. Η εικόνα του αγώνα ήταν τόσο κακή που δεν σε εμπνέει να γράψεις οτιδήποτε. Δεν τα έχω εύκαιρα όλα τα ματς στο μυαλό μου, αλλά νομίζω ότι πρόκειται για την χειρότερη εμφάνιση της ΑΕΚ επί ημερών Αλμέιδα (ίσως μαζί με το παιχνίδι στην Κρήτη και την ήττα από τον ΟΦΗ).

Υπερβολικά αργός ρυθμός, καθόλου συνδυαστικό ποδόσφαιρο, ελάχιστες τελικές και ουσιαστικά ούτε μία ευκαιρία. Ήταν ένα παιχνίδι που -προφανώς- βόλευε τον Άρη. Να κρατήσει το μηδέν και να διεκδικήσει (στις λιγοστές στιγμές που θα του παρουσιαζόταν) κάποιο γκολ. Το σχέδιο του βγήκε κατά το ήμισυ. Το μηδέν το κράτησε με (μεγάλη) άνεση, αλλά γκολ δεν βρήκε στις τρεις πολύ καλές ευκαιρίες που είχε.

Το θέμα μας όμως δεν είναι ο Άρης, αλλά η ΑΕΚ και η πολύ κακή παρουσία της. Έχω γράψει πολλάκις το τελευταίο χρονικό διάστημα: «Το πρόβλημα (αν το έχω διαβάσει σωστά) είναι ξεκάθαρα φυσικής κατάστασης. Είναι ξεκάθαρο (πιο ξεκάθαρο δεν γίνεται) ότι έχουμε μία ΑΕΚ "σκασμένη", "ξεζουμισμένη", χωρίς φρεσκάδα, χωρίς ενέργεια για να βγάλει (σε καλό επίπεδο) πλήρες ενενηντάλεπτο».

Αναρωτιόμουν στα τελειώματα του έτους: «Είναι η κατάσταση αναστρέψιμη ή "κάηκαν" οι (περισσότεροι) παίκτες και θα τους πάρει μεγάλο χρονικό διάστημα για να επανέλθουν στα γνωστά τους στάνταρ; Απάντηση δεν έχω. Ούτε γυμναστής είμαι, ούτε γνωρίζω τις μετρήσεις και την καταπόνηση των παικτών. Εικάζω (ή έστω ελπίζω) πως, ναι, είναι αναστρέψιμη, ιδιαίτερα από την στιγμή που η ΑΕΚ θα έχει μόνο "ντόπιες" υποχρεώσεις.»

Στο ίδιο μοτίβο έχει ξεκινήσει και το 2024 για την ΑΕΚ (και πως θα μπορούσε να αλλάξει κάτι σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα;). Κάποιοι μίλησαν για το rotation του Αλμέιδα.

Πρώτον το θεωρώ απαραίτητο όταν έχει τέσσερα ντέρμπι (Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και δύο φορές με Άρη) σε διάστημα μόλις δέκα ημερών και δεύτερον -με εξαίρεση τον Πήλιο που ήταν μόλις το δεύτερο παιχνίδι του στην αρχική ενδεκάδα- όλοι οι υπόλοιποι έχουν σημαντικό αριθμό αγώνων στα πόδια τους (και φέτος).

Θα πει κάποιος για το "πειραματικό" κεντρικό αμυντικό δίδυμο (Σιμάνσκι, Μήτογλου); Θα ανταπαντήσω ότι αφενός με αυτούς πήρες το διπλό στην Αγγλία χωρίς να δεχθείς γκολ σε κανονική ροή παιχνιδιού (παρά μόνο με πέναλτι) και αφετέρου ότι ήταν οι καλύτεροι (μαζί με τον Γιόνσον) παίκτες της ΑΕΚ κόντρα στον Άρη.

Στο ρόστερ της ΑΕΚ υπάρχουν παίκτες που έλειψαν για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω τραυματισμών και επέστρεψαν χωρίς να έχουν βρει (ακόμη) τον ρυθμό τους (Αραούχο, Γκατσίνοβιτς Λιβάι, Φερνάντες κλπ) και παίκτες που "κουβάλησαν" την ομάδα (σε Ελλάδα και Ευρώπη) όταν έλειπαν οι υπόλοιποι, σήκωσαν περισσότερο βάρος από ότι ίσως τους αναλογούσε και (δείχνουν να) έχουν "αδειάσει" από δυνάμεις.

Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα ο Τσούμπερ και ο Ελίασον που -ενώ ξεκίνησαν καταπληκτικά- δείχνουν να έχουν ξεμείνει από ανάσες, ενώ και ο Πινέδα -παρότι δεν είναι κακός- απέχει από τα γνωστά του στάνταρ. Διαβάζω για "εμμονές" του Ματίας, για το ότι δεν υπάρχει plan b όταν δεν του "βγαίνει" το ματς, για παίκτες "τελειωμένους", για, για, για...

Όταν η ομάδα έχει ξεμείνει από δυνάμεις όλα τα παραπάνω είναι λόγια του αέρα, έπεα πτερόεντα. Παρατηρώ (με βάση τα πλέον πρόσφατα παιχνίδια τους) ότι σε παρόμοια αγωνιστική κατάσταση βρίσκονται τόσο ο Ολυμπιακός, όσο και ο Παναθηναϊκός.

Για τον ΠΑΟΚ δεν έχω ξεκάθαρη εικόνα. Ναι, δείχνει σε καλύτερη κατάσταση (παρότι έχασε από τον Άρη) και "έτρεξε" ένα καλό αήττητο σερί, αλλά το ότι βρίσκεται μαζί με την (κακή, ιδιαίτερα το τελευταίο χρονικό διάστημα) ΑΕΚ στην βαθμολογία κάτι δείχνει.

Ας είναι, συνεχίζουμε. Ακολουθεί το ντέρμπι κορυφής με τον Παναθηναϊκό και η ρεβάνς με τον Άρη την Τετάρτη (που θα κρίνει και την πρόκριση)...