Μετά το κύπελλο τέλος και το πρωτάθλημα
Κατανοώ (πλήρως) ότι αποκλειστικός στόχος για μία ομάδα σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι είναι το (επιθυμητό) αποτέλεσμα (αυτό που την βολεύει δηλαδή). Καλώς ή κακώς με βάση αυτό (το αποτέλεσμα) κρίνονται όλοι. Είναι όμως (πάντα) σωστό και δίκαιο;
Στο αντίστοιχο περσινό παιχνίδι της Νέας Φιλαδέλφειας με τον Ολυμπιακό για τα play off, η ΑΕΚ νίκησε με ένα γκολ στο φινάλε του Ελίασον. Χθες ηττήθηκε με ένα γκολ στο φινάλε. Πέρυσι όλοι μέσα στην καλή χαρά, φέτος όλοι στο "ανάθεμα". Πέρυσι μάλιστα η ΑΕΚ υστέρησε του Ολυμπιακού, φέτος όχι.
Και όμως η στιγμή (πέρυσι την είχε η ΑΕΚ, φέτος ο Ολυμπιακός) και όχι η συνολική εικόνα του αγώνα καθορίζουν τα σχόλιά μας και το πως "διαβάζουμε" ένα παιχνίδι. Δεν είναι (ή δεν θα έπρεπε να είναι) έτσι όμως. Η ανάγνωση μίας ποδοσφαιρικής αναμέτρησης είναι πολύ περισσότερα πράγματα από το 1-0 ή το 0-1.
Το χθεσινό ντέρμπι όμως ήταν "κομμένο και ραμμένο" για ισοπαλία (και μάλιστα χωρίς γκολ). Απόλυτα ισορροπημένο παιχνίδι, διά του λόγου το αληθές:
Στο αντίστοιχο περσινό παιχνίδι της Νέας Φιλαδέλφειας με τον Ολυμπιακό για τα play off, η ΑΕΚ νίκησε με ένα γκολ στο φινάλε του Ελίασον. Χθες ηττήθηκε με ένα γκολ στο φινάλε. Πέρυσι όλοι μέσα στην καλή χαρά, φέτος όλοι στο "ανάθεμα". Πέρυσι μάλιστα η ΑΕΚ υστέρησε του Ολυμπιακού, φέτος όχι.
Και όμως η στιγμή (πέρυσι την είχε η ΑΕΚ, φέτος ο Ολυμπιακός) και όχι η συνολική εικόνα του αγώνα καθορίζουν τα σχόλιά μας και το πως "διαβάζουμε" ένα παιχνίδι. Δεν είναι (ή δεν θα έπρεπε να είναι) έτσι όμως. Η ανάγνωση μίας ποδοσφαιρικής αναμέτρησης είναι πολύ περισσότερα πράγματα από το 1-0 ή το 0-1.
Το χθεσινό ντέρμπι όμως ήταν "κομμένο και ραμμένο" για ισοπαλία (και μάλιστα χωρίς γκολ). Απόλυτα ισορροπημένο παιχνίδι, διά του λόγου το αληθές:
50% Κατοχή μπάλας 50%
7 Τελικές προσπάθειες 6
3 Τελικές με σουτ εντός περιοχής 3
1 Τελικές με σουτ εκτός περιοχής 1
3 Τελικές με κεφαλιές 2
2 Αποκρούσεις 3
26 Κλεψίματα 27
10 Φάουλ 10
3 Οφσάιντ 2
1 Κόρνερ 1
41 Λάθη 46
8 Εύστοχα γεμίσματα 9
331 Πάσες 331
228 Επιτυχημένες πάσες 230
10 Επιτυχημένες ντρίμπλες 10
43 Ανακτήσεις μπάλας 43
71 Κερδισμένες μονομαχίες 65
7 Τελικές προσπάθειες 6
3 Τελικές με σουτ εντός περιοχής 3
1 Τελικές με σουτ εκτός περιοχής 1
3 Τελικές με κεφαλιές 2
2 Αποκρούσεις 3
26 Κλεψίματα 27
10 Φάουλ 10
3 Οφσάιντ 2
1 Κόρνερ 1
41 Λάθη 46
8 Εύστοχα γεμίσματα 9
331 Πάσες 331
228 Επιτυχημένες πάσες 230
10 Επιτυχημένες ντρίμπλες 10
43 Ανακτήσεις μπάλας 43
71 Κερδισμένες μονομαχίες 65
Να συνεχίσω; Πάσες στο τελευταίο τρίτο: 62/108 (57%) η ΑΕΚ, 55/105 (52%) ο Ολυμπιακός. Μακρινές μπαλιές: 36/74 (49%) η ΑΕΚ, 25/77 (32%) ο Ολυμπιακός. Ψηλές πάσες: 2/6 (33%) η ΑΕΚ, 3/14 (21%) ο Ολυμπιακός. Να συνεχίσω κι άλλο;
Δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει πιο ξεκάθαρο ότι μιλάμε για μία απόλυτα ισορροπημένη αναμέτρηση όπου η μία ομάδα "ακύρωνε" την άλλη. Που πόνταραν (και οι δύο); Στην (μία και μοναδική) στιγμή. Κάποια στατική φάση, η κάποια καλή στιγμή που ίσως δημιουργηθεί.
Όσο το παιχνίδι έμενε στο "λευκό" 0-0 οι δύο ομάδες περίμεναν την στιγμή τους (πιθανότατα αν την είχαν βρει νωρίτερα και έχει ανοίξει το σκορ πριν συμπληρωθούν τα ενενήντα λεπτά να βλέπαμε άλλο παιχνίδι).
Το "Δόγμα του Σοκ"
Πάντα ο Ματίας έχει τον τρόπο του να μας εκπλήσσει στον καταρτισμό της ενδεκάδας. Σοκ όμως (διαβάζοντας τους αρχικούς ένδεκα) έπαθα μόλις τρεις φορές. Στο παιχνίδι κυπέλλου με τον Ολυμπιακό την σεζόν του νταμπλ (που νικήσαμε με 3-0), στο φετινό παιχνίδι του πρώτου γύρου στο γήπεδο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" (όπου ηττηθήκαμε με 4-1) και... χθες.
"Μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι" όταν διάβασα τους αρχικούς ένδεκα. Οι τρεις κεντρικοί αμυντικοί, χωρίς ανασταλτικό μέσο και με Γκατσίνοβιτς αριστερό μπακ - χαφ. Κάποιοι μίλησαν για "φοβική" ενδεκάδα, κάποιοι έκαναν λόγο για αμυντικογενή προσέγγιση και διάφορες άλλες τέτοιου τύπου χαζομάρες.
Παίζεις με τρία στόπερ; Κατεβαίνεις αμυντικά λέει η απλοϊκή προσέγγιση. Αν θεωρήσουμε ως ανασταλτικούς ποδοσφαιριστές τους αμυντικούς (στόπερ και ακραία μπακ) και τους αμυντικούς χαφ, η ΑΕΚ αγωνίσθηκε με τέσσερις αμυντικούς χθες, τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς και τον Ρότα.
Είχε επίσης δύο "οκταροδεκάρια" (Μάνταλο - Λιούμπισιτς), έναν επιθετικό χαφ (Λαμέλα), έναν χαφ - εξτρέμ (Γκατσίνοβιτς) και δύο σέντερ φορ (Πιερό, Μαρσιάλ). Σας δείχνει "φοβική" αντιμετώπιση και αμυντικογενή προσέγγιση του αγώνα;
Αν πραγματικά τον ενδιέφερε (τον Ματίας) μία αμυντικογενή προσέγγιση θα υπήρχαν (πέραν των τριών στόπερ) ένα "κανονικό" αριστερό μπακ (Χατζισαφί ή Πήλιος δηλαδή που ήταν και οι δύο στον πάγκο) αντί του "Γκάτσι" και ο Σιμάνσκι στον άξονα (επίσης ήταν στον πάγκο) αντί (πχ) του Μάνταλου.
Βλέποντας την ενδεκάδα η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι πάμε σε 3-5-2 (με τον Λαμέλα τρίτο χαφ, στο "δέκα" και τον Μαρσιάλ περιφερειακό επιθετικό). Θυμήθηκα τα ξεκινήματα του Ματίας στην ΑΕΚ, με την ομάδα να έχει παρόμοια λογική στα φιλικά προετοιμασίας και στα πρώτα επίσημα ματς (βέβαια τότε στην τριάδα των κεντρικών αμυντικών οι δύο ήταν στόπερ, ο τρίτος ήταν ακραίος αμυντικός).
Με την έναρξη του αγώνα είδα Λαμέλα και Μαρσιάλ στα άκρα οπότε ήταν φανερό ότι πάμε σε 3-4-3. Η στόχευση της ΑΕΚ ήταν να περιμένει στο δικό της μισό, να κλείσει διαδρόμους και να "χτυπά" άμεσα σημαδεύοντας με μεγάλες μπαλιές τον Πιερό. Γιατί δεν δούλεψε;
Διότι με τους Μαρσιάλ, Λαμέλα στα άκρα ο Πιερό ήταν μόνος του. Ακόμη και όταν έπαιζε σωστά με πλάτη και κατέβαζε την μπάλα δεν υπήρχε συμπαίκτης κοντά του να την "σπάσει". Αποτέλεσμα ήταν να κρατά ο υψηλόσωμος επιθετικός την μπάλα περισσότερο χρόνο από όσο του αναλογούσε, να επιστρέφουν οι αμυνόμενοι και η αντεπίθεση έπαυε να είναι... αντεπίθεση!
Φταίει το σύστημα (πχ το 3-5-2 δείχνει πιο συμβατό με αυτό το στυλ παιχνιδιού), φταίει ότι πλην Λιούμπισιτς κανείς (από το κέντρο και μπροστά) δεν έχει τρεξίματα σε μεγάλους χώρους (όταν είσαι πίσω από την σέντρα πρέπει να καλύψεις το μισό γήπεδο για να βγάλεις αντεπίθεση), φταίει ότι η ΑΕΚ αδυνατεί να επιτεθεί από τον άξονα και το πράττει κατά κανόνα από τα άκρα, φταίει ότι έλειπε ένας χαφ (λόγω του τρίτου στόπερ, αυτό συνετέλεσε ακόμη περισσότερο στην "μοναξιά" του Πιερό), φταίει ότι έμειναν εκτός ο Πινέδα και ο Ελίασον;
Ότι κι αν ήταν είχε ως αποτέλεσμα μία "αναιμική" επιθετικά ΑΕΚ. Μηδέν τελικές προσπάθειες εντός εστίας δεν πρέπει να ξαναείχαμε φέτος και γενικότερα οι επτά (τόσες μας πιστώνει η Super League, Opta και SofaScore μας πιστώνουν μία λιγότερη) τελικές ίσως να είναι αρνητικό ρεκόρ της ΑΕΚ στο φετινό πρωτάθλημα.
Ήταν ενδεδειγμένη η επιλογή συστήματος;
Η λογική ήταν απόλυτα σωστή. Το έχω ξαναγράψει (και δεν θα κουραστώ να το γράφω) οι προσαρμογές είναι απαραίτητες σε ειδικές περιπτώσεις. Έχουμε δει την Μάντσεστερ Σίτι να κατακτά το Champions League με συνταγή... Μουρίνιο (και όχι Γκουαρδιόλα) στον τελικό. Έχουμε δει την Ρεάλ (των "γκαλάκτικος") να αποκλείει (πέρυσι) την Σίτι με... ξεδιάντροπο κατενάτσιο στα προημιτελικά (και να το κατακτά στην συνέχεια).
Τα θυμάται κανείς; Όχι, αλλά το ποιος κατέκτησε το τρόπαιο όμως το θυμούνται όλοι! Η λογική του Ματίας ήταν σωστή, το σύστημα (ή η επιλογή προσώπων) πιθανότατα όχι. Όταν έχεις στόχευση τον Πιερό με πλάτη θες παίκτη κοντά του (αλλιώς είναι δώρον άδωρον).
Χωρίς παίκτη κοντά του και με δύο ποδοσφαιριστές στα άκρα δεν θες τον Πιερό στην κορυφή, αλλά κάποιον ποδοσφαιριστή με τα προσόντα και τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Λιβάι να τρέξει στον χώρο δηλαδή (και όχι να παίξει με πλάτη υποδεχόμενος την βαθιά μπαλιά).
Γιατί εκτός ο Πινέδα και ο Ελίασον;
Σοκ δεν μου προκάλεσαν μόνο οι αρχικές επιλογές (και ο σχηματισμός), αλλά και το ότι είδα στον πάγκο τον Πινέδα και τον Ελίασον, πθανά τους καλύτερους παίκτες της ΑΕΚ στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Όχι πως στο χρονικό διάστημα που αγωνίσθηκαν (16 λεπτά ο Ορμπελίν, 21 ο Νίκλας) προσέφεραν κάτι σημαντικό, αν και περίμενα να κάνουν την διαφορά (ή έστω περισσότερα πράγματα) έχοντας απέναντί τους κουρασμένους αμυντικούς.
Δεν γίνεται ο Ελίασον να έχει μόλις ένδεκα (11) επαφές με την μπάλα και να περνά μόνο τρεις (στις έξι) πάσες σε 21 αγωνιστικά λεπτά. Πιθανολογώ ότι τους κράτησε στον πάγκο με την προοπτική να έχει διατηρήσει το "μηδέν" πίσω και προς το τέλος να "χτυπήσει" την νίκη. Δεν του βγήκε...
Γιατί δεν "έκλεισαν" οι αλλαγές;
Μόνο σε εμένα έκανε εντύπωση; Ο Ολυμπιακός έκανε και τις πέντε αλλαγές του και φρέσκαρε στο μέγιστο την ομάδα του. Η ΑΕΚ γιατί αρκέστηκε σε μόλις τρεις αλλαγές; Κατανοώ ότι η αναγκαστική αλλαγή του Μαρσιάλ στο πρώτο ημίχρονο περιόρισε τον Ματίας σε μόλις δύο διακοπές για αλλαγές στο δεύτερο μέρος.
Και ποιους να έβαζε θα με ρωτήσετε. Τον Πάολο πίσω από τον Πιερό (ή ίσως στα άκρα και τον Ελίασον πίσω από τον Πιερό) και τον Σιμάνσκι (αντί για κάποιον από τους τρεις στόπερ). Ή ακόμη έναν αριστερό μπακ (δύο είχε στον πάγκο) στην θέση του "σκασμένου" Γκατσίνοβιτς. Θα μου πεις ότι στην ήττα οι καλύτεροι είναι πάντα αυτοί που δεν έπαιξαν, αλλά εγώ αναφέρομαι σε φρεσκάρισμα.
Συνεχίζουμε;
Μία αγωνιστική πριν το φινάλε της κανονικής διάρκειας η ΑΕΚ βρίσκεται στην δεύτερη θέση και στο μείον πέντε από την κορυφή. Καλύπτεται; Για να είμαστε ρεαλιστές, όχι! Και τώρα, τι; Τελείωσε πρόωρα η χρονιά; Αν δεν βρεθεί κάποιο (αγωνιστικό) κίνητρο, ναι και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο, γιατί προτού το καταλάβουμε μπορεί να βρεθούμε (από την δεύτερη) στην τρίτη ή ακόμη και στην τέταρτη θέση με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την Ευρωπαϊκή παρουσία της ΑΕΚ την επόμενη αγωνιστική περίοδο.
Δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει πιο ξεκάθαρο ότι μιλάμε για μία απόλυτα ισορροπημένη αναμέτρηση όπου η μία ομάδα "ακύρωνε" την άλλη. Που πόνταραν (και οι δύο); Στην (μία και μοναδική) στιγμή. Κάποια στατική φάση, η κάποια καλή στιγμή που ίσως δημιουργηθεί.
Όσο το παιχνίδι έμενε στο "λευκό" 0-0 οι δύο ομάδες περίμεναν την στιγμή τους (πιθανότατα αν την είχαν βρει νωρίτερα και έχει ανοίξει το σκορ πριν συμπληρωθούν τα ενενήντα λεπτά να βλέπαμε άλλο παιχνίδι).
Το "Δόγμα του Σοκ"
Πάντα ο Ματίας έχει τον τρόπο του να μας εκπλήσσει στον καταρτισμό της ενδεκάδας. Σοκ όμως (διαβάζοντας τους αρχικούς ένδεκα) έπαθα μόλις τρεις φορές. Στο παιχνίδι κυπέλλου με τον Ολυμπιακό την σεζόν του νταμπλ (που νικήσαμε με 3-0), στο φετινό παιχνίδι του πρώτου γύρου στο γήπεδο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" (όπου ηττηθήκαμε με 4-1) και... χθες.
"Μου ήρθε ο ουρανός σφοντύλι" όταν διάβασα τους αρχικούς ένδεκα. Οι τρεις κεντρικοί αμυντικοί, χωρίς ανασταλτικό μέσο και με Γκατσίνοβιτς αριστερό μπακ - χαφ. Κάποιοι μίλησαν για "φοβική" ενδεκάδα, κάποιοι έκαναν λόγο για αμυντικογενή προσέγγιση και διάφορες άλλες τέτοιου τύπου χαζομάρες.
Παίζεις με τρία στόπερ; Κατεβαίνεις αμυντικά λέει η απλοϊκή προσέγγιση. Αν θεωρήσουμε ως ανασταλτικούς ποδοσφαιριστές τους αμυντικούς (στόπερ και ακραία μπακ) και τους αμυντικούς χαφ, η ΑΕΚ αγωνίσθηκε με τέσσερις αμυντικούς χθες, τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς και τον Ρότα.
Είχε επίσης δύο "οκταροδεκάρια" (Μάνταλο - Λιούμπισιτς), έναν επιθετικό χαφ (Λαμέλα), έναν χαφ - εξτρέμ (Γκατσίνοβιτς) και δύο σέντερ φορ (Πιερό, Μαρσιάλ). Σας δείχνει "φοβική" αντιμετώπιση και αμυντικογενή προσέγγιση του αγώνα;
Αν πραγματικά τον ενδιέφερε (τον Ματίας) μία αμυντικογενή προσέγγιση θα υπήρχαν (πέραν των τριών στόπερ) ένα "κανονικό" αριστερό μπακ (Χατζισαφί ή Πήλιος δηλαδή που ήταν και οι δύο στον πάγκο) αντί του "Γκάτσι" και ο Σιμάνσκι στον άξονα (επίσης ήταν στον πάγκο) αντί (πχ) του Μάνταλου.
Βλέποντας την ενδεκάδα η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι πάμε σε 3-5-2 (με τον Λαμέλα τρίτο χαφ, στο "δέκα" και τον Μαρσιάλ περιφερειακό επιθετικό). Θυμήθηκα τα ξεκινήματα του Ματίας στην ΑΕΚ, με την ομάδα να έχει παρόμοια λογική στα φιλικά προετοιμασίας και στα πρώτα επίσημα ματς (βέβαια τότε στην τριάδα των κεντρικών αμυντικών οι δύο ήταν στόπερ, ο τρίτος ήταν ακραίος αμυντικός).
Με την έναρξη του αγώνα είδα Λαμέλα και Μαρσιάλ στα άκρα οπότε ήταν φανερό ότι πάμε σε 3-4-3. Η στόχευση της ΑΕΚ ήταν να περιμένει στο δικό της μισό, να κλείσει διαδρόμους και να "χτυπά" άμεσα σημαδεύοντας με μεγάλες μπαλιές τον Πιερό. Γιατί δεν δούλεψε;
Διότι με τους Μαρσιάλ, Λαμέλα στα άκρα ο Πιερό ήταν μόνος του. Ακόμη και όταν έπαιζε σωστά με πλάτη και κατέβαζε την μπάλα δεν υπήρχε συμπαίκτης κοντά του να την "σπάσει". Αποτέλεσμα ήταν να κρατά ο υψηλόσωμος επιθετικός την μπάλα περισσότερο χρόνο από όσο του αναλογούσε, να επιστρέφουν οι αμυνόμενοι και η αντεπίθεση έπαυε να είναι... αντεπίθεση!
Φταίει το σύστημα (πχ το 3-5-2 δείχνει πιο συμβατό με αυτό το στυλ παιχνιδιού), φταίει ότι πλην Λιούμπισιτς κανείς (από το κέντρο και μπροστά) δεν έχει τρεξίματα σε μεγάλους χώρους (όταν είσαι πίσω από την σέντρα πρέπει να καλύψεις το μισό γήπεδο για να βγάλεις αντεπίθεση), φταίει ότι η ΑΕΚ αδυνατεί να επιτεθεί από τον άξονα και το πράττει κατά κανόνα από τα άκρα, φταίει ότι έλειπε ένας χαφ (λόγω του τρίτου στόπερ, αυτό συνετέλεσε ακόμη περισσότερο στην "μοναξιά" του Πιερό), φταίει ότι έμειναν εκτός ο Πινέδα και ο Ελίασον;
Ότι κι αν ήταν είχε ως αποτέλεσμα μία "αναιμική" επιθετικά ΑΕΚ. Μηδέν τελικές προσπάθειες εντός εστίας δεν πρέπει να ξαναείχαμε φέτος και γενικότερα οι επτά (τόσες μας πιστώνει η Super League, Opta και SofaScore μας πιστώνουν μία λιγότερη) τελικές ίσως να είναι αρνητικό ρεκόρ της ΑΕΚ στο φετινό πρωτάθλημα.
Ήταν ενδεδειγμένη η επιλογή συστήματος;
Η λογική ήταν απόλυτα σωστή. Το έχω ξαναγράψει (και δεν θα κουραστώ να το γράφω) οι προσαρμογές είναι απαραίτητες σε ειδικές περιπτώσεις. Έχουμε δει την Μάντσεστερ Σίτι να κατακτά το Champions League με συνταγή... Μουρίνιο (και όχι Γκουαρδιόλα) στον τελικό. Έχουμε δει την Ρεάλ (των "γκαλάκτικος") να αποκλείει (πέρυσι) την Σίτι με... ξεδιάντροπο κατενάτσιο στα προημιτελικά (και να το κατακτά στην συνέχεια).
Τα θυμάται κανείς; Όχι, αλλά το ποιος κατέκτησε το τρόπαιο όμως το θυμούνται όλοι! Η λογική του Ματίας ήταν σωστή, το σύστημα (ή η επιλογή προσώπων) πιθανότατα όχι. Όταν έχεις στόχευση τον Πιερό με πλάτη θες παίκτη κοντά του (αλλιώς είναι δώρον άδωρον).
Χωρίς παίκτη κοντά του και με δύο ποδοσφαιριστές στα άκρα δεν θες τον Πιερό στην κορυφή, αλλά κάποιον ποδοσφαιριστή με τα προσόντα και τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Λιβάι να τρέξει στον χώρο δηλαδή (και όχι να παίξει με πλάτη υποδεχόμενος την βαθιά μπαλιά).
Γιατί εκτός ο Πινέδα και ο Ελίασον;
Σοκ δεν μου προκάλεσαν μόνο οι αρχικές επιλογές (και ο σχηματισμός), αλλά και το ότι είδα στον πάγκο τον Πινέδα και τον Ελίασον, πθανά τους καλύτερους παίκτες της ΑΕΚ στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Όχι πως στο χρονικό διάστημα που αγωνίσθηκαν (16 λεπτά ο Ορμπελίν, 21 ο Νίκλας) προσέφεραν κάτι σημαντικό, αν και περίμενα να κάνουν την διαφορά (ή έστω περισσότερα πράγματα) έχοντας απέναντί τους κουρασμένους αμυντικούς.
Δεν γίνεται ο Ελίασον να έχει μόλις ένδεκα (11) επαφές με την μπάλα και να περνά μόνο τρεις (στις έξι) πάσες σε 21 αγωνιστικά λεπτά. Πιθανολογώ ότι τους κράτησε στον πάγκο με την προοπτική να έχει διατηρήσει το "μηδέν" πίσω και προς το τέλος να "χτυπήσει" την νίκη. Δεν του βγήκε...
Γιατί δεν "έκλεισαν" οι αλλαγές;
Μόνο σε εμένα έκανε εντύπωση; Ο Ολυμπιακός έκανε και τις πέντε αλλαγές του και φρέσκαρε στο μέγιστο την ομάδα του. Η ΑΕΚ γιατί αρκέστηκε σε μόλις τρεις αλλαγές; Κατανοώ ότι η αναγκαστική αλλαγή του Μαρσιάλ στο πρώτο ημίχρονο περιόρισε τον Ματίας σε μόλις δύο διακοπές για αλλαγές στο δεύτερο μέρος.
Και ποιους να έβαζε θα με ρωτήσετε. Τον Πάολο πίσω από τον Πιερό (ή ίσως στα άκρα και τον Ελίασον πίσω από τον Πιερό) και τον Σιμάνσκι (αντί για κάποιον από τους τρεις στόπερ). Ή ακόμη έναν αριστερό μπακ (δύο είχε στον πάγκο) στην θέση του "σκασμένου" Γκατσίνοβιτς. Θα μου πεις ότι στην ήττα οι καλύτεροι είναι πάντα αυτοί που δεν έπαιξαν, αλλά εγώ αναφέρομαι σε φρεσκάρισμα.
Συνεχίζουμε;
Μία αγωνιστική πριν το φινάλε της κανονικής διάρκειας η ΑΕΚ βρίσκεται στην δεύτερη θέση και στο μείον πέντε από την κορυφή. Καλύπτεται; Για να είμαστε ρεαλιστές, όχι! Και τώρα, τι; Τελείωσε πρόωρα η χρονιά; Αν δεν βρεθεί κάποιο (αγωνιστικό) κίνητρο, ναι και αυτό είναι άκρως επικίνδυνο, γιατί προτού το καταλάβουμε μπορεί να βρεθούμε (από την δεύτερη) στην τρίτη ή ακόμη και στην τέταρτη θέση με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την Ευρωπαϊκή παρουσία της ΑΕΚ την επόμενη αγωνιστική περίοδο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου