Χρειάζεται η ΑΕΚ ακραίο αμυντικό;

Καλώς ή κακώς δημιουργήθηκε η εντύπωση στον φίλαθλο κόσμο ότι η ΑΕΚ θα πάει σε... ριζική "ανακαίνιση" το (περασμένο πλέον) καλοκαίρι με διψήφιο αριθμό αποχωρήσεων και άλλες τόσες προσθήκες. Ότι θα υπάρξουν δηλαδή προσθαφαιρέσεις σχεδόν σε όλες τις θέσεις. Ότι θα αλλάξουν μέχρι και τα... πόμολα!

Μέχρι στιγμής έχουν γίνει επτά (Γιόβιτς, Γκρούγιτς, Ρέλβας, Μαρίν, Κουτέσα, Πενράις, Καλοσκάμης) μεταγραφές (και πιθανολογείται ακόμη μία) συν τους δύο δανεικούς (Ζίνι, Χρυσόπουλος) που επέστρεψαν. Ο Μάρκο Νίκολιτς έκανε λόγο για διαδικασία «ήπιας ανανέωσης», ενώ ο Ριμπάλτα είπε ότι θα χρεαστούν τρεις μεταγραφικοί περίοδοι (η τρέχουσα και άλλες δύο δηλαδή) για να δημιουργηθεί σωστά το νέο ρόστερ.

Το extreme makeover (που λένε και στο χωριό μου) δεν ήταν ποτέ η κύρια στόχευση των ανθρώπων της ΑΕΚ. Ήταν περισσότερο ευσεβείς πόθοι μερίδας φιλάθλων, η οποία κάποια στιγμή υποστηρίχθηκε και από δημοσιογραφικές πένες. Αυτή είναι μία γενική τοποθέτηση, πάμε να εστιάσουμε στο ερώτημα του τίτλου...

Ποσοτικά η ΑΕΚ στις θέσεις των ακραίων αμυντικών είναι καλυμμένη. Δύο δεξιοπόδαροι (Ρότα, Οντουμπάτζο) και δύο αριστεροπόδαροι (Πήλιος, Πενράις). Ποιοτικά όμως είναι καλυμμένη ή χρειάζεται αναβάθμιση; Σύμφωνα με τον Νίκολιτς η ομάδα είναι καλά και στις δύο συγκεκριμένες θέσεις. Αν χρειαζόταν ποδοσφαιριστή εκεί (είτε δεξιά, είτε αριστερά) θα το είχε δηλώσει. Ότι θέλει και ότι χρειάζεται (για να γίνει σωστά η δουλειά του) το επικοινωνεί δημοσίως, δεν κρύβεται.

Από αριστερά, τον Πενράις θα περιμένουνε να τον δούμε (και να τον κρίνουμε). Όπως έγραψα και στην πρώτη του εμφάνιση (όπου αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο) δεν θα κρίνω έναν νέο ποδοσφαιριστή ούτε από το πρώτο, ούτε από τον δεύτερο, είτε από το τρίτο παιχνίδι. Είτε δείξει καλά πράγματα, είτε όχι (όπως στο ντεμπούτο του).

Ο Πήλιος από την άλλη πλευρά, είναι... ερωτηματικό. Έχει κάποια πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία στο παιχνίδι του, αλλά και "χτυπητές" αδυναμίες. Τα καλά του στοιχεία (είμαι σίγουρος ότι) τα είδε και ο Νίκολιτς, για να δούμε αν θα τον βελτιώσει. Για να είμαστε δίκαιοι πάντως μέχρι στιγμής ο Σταύρος είναι εξαιρετικός έχοντας αγωνιστεί σε όλα τα Ευρωπαϊκά παιχνίδια με μία ασίστ κι ένα κερδισμένο πέναλτι συν τις άλλοις.

Από δεξιά, για τον Ρότα δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Η περίπτωσή του συγκεντρώνει και φίλους και haters, αλλά η ουσία είναι μία και τα δεδομένα δεν αλλάζουν. Αποκτήθηκε το 2021 ως τρίτη επιλογή αλλά υπερκέρασε όσους είχαν προβάδισμα για την θέση (τον Μισελέν, τον Μπακάκη και τον εν ενεργεία παγκόσμιο πρωταθλητή Σιντιμπέ).

Το ερώτημα είναι αν μας αρκεί ο Οντουμπάτζο ως εναλλακτική λύση. Αυτός είναι ο λόγος που αποκτήθηκε πέρυσι και αυτός ήταν ο ρόλος που είχε την περασμένη αγωνιστική περίοδο, με 19 εμφανίσεις στην ενεργητικό του -οι δέκα ως βασικός- και απολογισμό ένα γκολ (στο παιχνίδι κυπέλλου της Τούμπας). Υπενθυμίζουμε ότι ο 32χρονος ακραίος αμυντικός έχει συμβόλαιο για έναν ακόμη χρόνο με την ΑΕΚ.

Σε περίπτωση αντικατάστασής του έχεις δύο επιλογές: είτε παίρνεις ξένο ποδοσφαιριστή, είτε Έλληνα. Στην πρώτη περίπτωση τον "χάνεις" από τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις (εκτός κι αν "κόψεις" κάποιον άλλο παίκτη, λόγω του γνωστού περιορισμού των 17 μη γηγενών) και τον χρησιμοποιείς μόνο σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Στην δεύτερη περίπτωση θα πρέπει να "κόψεις" κάποιον άλλον Έλληνα (πιθανότατα τον Χρυσόπουλο) για να έχει δικαίωμα συμμετοχής (και) στην Ευρώπη.

Στην πρώτη περίπτωση υπάρχει μεγάλη δεξαμενή παικτών για να ψάξεις και να βρεις κάποιον που να σου "κάνει", στην δεύτερη τα "κουκιά" είναι μετρημένα: είτε ο Μανώλης Σάλιακας, είτε ο Τριαντάφυλλος Τσάπρας.

Ο πρώτος αγωνίζεται σε ένα από τα καλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου (Bundesliga) και δεν βλέπω για ποιον λόγο θα μπορούσε να θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα (εκτός κι αν το πιθανό προσφερόμενο συμβόλαιο ήταν μεγαλύτερο -κατά πολύ- από αυτό που έχει στην Ζανκτ Πάουλι). Για παράδειγμα θυμηθείτε την περίπτωση του Δημήτρη Γιαννούλη, ο οποίος προτίμησε την Γερμανία (Άουγκσμπουργκ) ακόμη κι αν δεν πήρε τα χρήματα που του έδινε η ΑΕΚ.

Ο δεύτερος ανήκει στον Λεβαδειακό και όλοι γνωρίζουμε τις σχέσεις του Κομπότη με τον Αλαφούζο. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι σχεδόν όλοι οι ποδοσφαιριστές του Λεβαδειακού είναι εν δυνάμει παίκτες του Παναθηναϊκού. Σκεφτείτε το ενδεχόμενο: καταθέτει πρόταση η ΑΕΚ στον Λεβαδειακό. Ο Κομπότης θα το συζητήσει με τον Αλαφούζο κι αν ο δεύτερος δεν τον χρειάζεται στον Παναθηναϊκό θα του πει να δώσει μία υπερβολική (για τα Ελληνικά δεδομένα τουλάχιστον) τιμή για να μην ενισχυθεί ο ανταγωνιστής του.

Οπότε τις δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις Ελλήνων τις "κάψαμε". Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος στον ορίζοντα που να μπορεί να αγωνισθεί άμεσα στην ΑΕΚ. Σε όλα αυτά βέβαια υπάρχει κι ένας αστερίσκος: το γεγονός ότι ο Νίκολιτς δεν έδωσε χρόνο συμμετοχής στον Οντουμπάτζο (παρά μόνο κάτι λίγα λεπτά στο φινάλε του ματς με τον Πανσερραϊκό) για να ξεκουράσει τον Ρότα που έβγαλε (με τις... τουρμπίνες στο φουλ) τέσσερα παιχνίδια σε διάστημα δέκα ημερών.

Ναι, αυτό προκαλεί προβληματισμό. Μην ξεχνάμε όμως ότι έχασε μέρος της προετοιμασίας λόγω ενοχλήσεων (για αυτό και στα φιλικά βλέπαμε τον Κοσίδη ακραίο αμυντικό παρότι στόπερ) κι ίσως παίζει και αυτό τον ρόλο του (στο να επανέλθει σταδιακά και "φυσιολογικά" δηλαδή). Τουλάχιστον σε αυτό ελπίζω...