Άντε να διαλέξεις MVP!!! (part II)
«Άντε να διαλέξεις MVP!!!» ετιτλοφορείτο το άρθρο που ακολούθησε την αναμέτρηση της ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ. Ο ίδιος τίτλος ταιριάζει "γάντι" στην επιβλητική εμφάνιση της ΑΕΚ στο Πανθεσσαλικό στάδιο.
Χωρίς τον "βράχο" της άμυνας (Βίντα), το βασικό σου αριστερό μπακ (Μοχαμάντι), τους Γκατσίνοβιτς, Ελίασον, Μάνταλο, τον Πάολο Φερνάντες (από το επόμενο ματς έχει δικαίωμα συμμετοχής) και τους ανέτοιμους (για να βγάλουν ενενηντάλεπτο) Τσούμπερ, Άμραμπατ η ΑΕΚ έδωσε μία υπέροχη παράσταση (ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο) φθάνοντας στην ευρύτερη (μέχρι τώρα) νίκη της στο πρωτάθλημα.
Όλα δούλεψαν ρολόι. Ακόμη και το δίδυμο Σιμάνσκι, Γιόνσον στον άξονα (για το οποίο λέγαμε ότι οι δύο παίκτες δείχνουν να μην μπορούν να παίξουν μαζί), ακόμη και ο Πινέδα στον ρόλο του Γκατσίνοβιτς. Άμα γίνεται σωστή δουλειά και σωστή αξιολόγηση του έμψυχου δυναμικού όλα είναι θέμα χρόνου.
Παρότι η παράσταση της ΑΕΚ ήταν θέμα συνόλου ας κάνουμε μία προσπάθεια να σταθούμε σε πρόσωπα. Και που να πρωτοεστιάσεις; Στον συγκινητικό Σέρχιο Αραούχο που ήταν παντού (μα παντού όμως!), που έκοβε - έραβε και δημιούργησε δύο γκολ;
Στο καθαρόαιμο άτι, τον Λιβάι Γκαρσία, που εντυπωσίασε και ως εξτρέμ και ως σέντερ φορ (τι άλμα ήταν αυτό;); Στον Πινέδα ο οποίος έπαιξε αριστερά, δεξιά (για λίγο) και στον άξονα είτε ως "οκτάρι" είτε ως περιφερειακός επιθετικός (αλλάζοντας θέσεις με τον Αραούχο);
Στο τείχος που ύψωσε στην μεσαία γραμμή ο Γιόνσον που "σκούπιζε" τα πάντα; Στον Ρότα που ανεβοκατέβαινε την πλευρά με δυνάμεις αστείρευτες; Τον Τομ Φαν Βέερτ, ο οποίος σκόραρε για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι (μαζί με το ματς κυπέλλου);
Η ουσία είναι μία (ή μάλλον... δύο): η ΑΕΚ χρειάστηκε μόλις δύο παιχνίδια (του κυπέλλου και με την Λαμία) για να επανέλθει στα προ διακοπής επίπεδα από άποψη ταχύτητας και πρέσινγκ και ότι κάλυψε με σχετική άνεση την έλλειψη μεσοεπιθετικών (ξεκίνησε χωρίς Γκατσίνοβιτς, Ελίασον, Τσούμπερ, Άμραμπατ, Μάνταλο, Φερνάντες).
Ακολουθούν οι "Ζωσιμάδες" και ο ΠΑΣ Γιάννινα στην αυγή του νέου έτους και αμέσως μετά το ντέρμπι των πρωτοπόρων στην Νέα Φιλαδέλφεια...
Χωρίς τον "βράχο" της άμυνας (Βίντα), το βασικό σου αριστερό μπακ (Μοχαμάντι), τους Γκατσίνοβιτς, Ελίασον, Μάνταλο, τον Πάολο Φερνάντες (από το επόμενο ματς έχει δικαίωμα συμμετοχής) και τους ανέτοιμους (για να βγάλουν ενενηντάλεπτο) Τσούμπερ, Άμραμπατ η ΑΕΚ έδωσε μία υπέροχη παράσταση (ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο) φθάνοντας στην ευρύτερη (μέχρι τώρα) νίκη της στο πρωτάθλημα.
Όλα δούλεψαν ρολόι. Ακόμη και το δίδυμο Σιμάνσκι, Γιόνσον στον άξονα (για το οποίο λέγαμε ότι οι δύο παίκτες δείχνουν να μην μπορούν να παίξουν μαζί), ακόμη και ο Πινέδα στον ρόλο του Γκατσίνοβιτς. Άμα γίνεται σωστή δουλειά και σωστή αξιολόγηση του έμψυχου δυναμικού όλα είναι θέμα χρόνου.
Παρότι η παράσταση της ΑΕΚ ήταν θέμα συνόλου ας κάνουμε μία προσπάθεια να σταθούμε σε πρόσωπα. Και που να πρωτοεστιάσεις; Στον συγκινητικό Σέρχιο Αραούχο που ήταν παντού (μα παντού όμως!), που έκοβε - έραβε και δημιούργησε δύο γκολ;
Στο καθαρόαιμο άτι, τον Λιβάι Γκαρσία, που εντυπωσίασε και ως εξτρέμ και ως σέντερ φορ (τι άλμα ήταν αυτό;); Στον Πινέδα ο οποίος έπαιξε αριστερά, δεξιά (για λίγο) και στον άξονα είτε ως "οκτάρι" είτε ως περιφερειακός επιθετικός (αλλάζοντας θέσεις με τον Αραούχο);
Στο τείχος που ύψωσε στην μεσαία γραμμή ο Γιόνσον που "σκούπιζε" τα πάντα; Στον Ρότα που ανεβοκατέβαινε την πλευρά με δυνάμεις αστείρευτες; Τον Τομ Φαν Βέερτ, ο οποίος σκόραρε για τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι (μαζί με το ματς κυπέλλου);
Η ουσία είναι μία (ή μάλλον... δύο): η ΑΕΚ χρειάστηκε μόλις δύο παιχνίδια (του κυπέλλου και με την Λαμία) για να επανέλθει στα προ διακοπής επίπεδα από άποψη ταχύτητας και πρέσινγκ και ότι κάλυψε με σχετική άνεση την έλλειψη μεσοεπιθετικών (ξεκίνησε χωρίς Γκατσίνοβιτς, Ελίασον, Τσούμπερ, Άμραμπατ, Μάνταλο, Φερνάντες).
Ακολουθούν οι "Ζωσιμάδες" και ο ΠΑΣ Γιάννινα στην αυγή του νέου έτους και αμέσως μετά το ντέρμπι των πρωτοπόρων στην Νέα Φιλαδέλφεια...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου