Γιατί η ΑΕΚ αγωνίζεται χωρίς (κλασικό) ανασταλτικό μέσο;

Το παρατηρήσατε; Σας έκανε εντύπωση; Θέλετε να το συζητήσουμε; Η ΑΕΚ στα δύο τελευταία της φιλικά παιχνίδια προετοιμασίας επί Ολλανδικού εδάφους παρατάχθηκε χωρίς κλασικό "εξάρι". Είναι συμπτωματικό; Είναι κάτι που απλά το δοκίμασε ο Νίκολιτς; Είναι κάτι που θα επιμείνει και άρα θα το ξαναδούμε;

Στο πρώτο φιλικό - "ξεμούδιασμα" (το 6-0 επί της Βέστοχ) στο πρώτο ημίχρονο είδαμε στο "έξι" τον Γιόνσον και στο δεύτερο τον Σιμάνσκι. Στο δεύτερο φιλικό (ήττα με 2-0 από την Ζούλτε Βάρεγκεμ) είδαμε ομοίως τους Γιόνσον (στο πρώτο) και Σιμάνσκι (στο δεύτερο ημίχρονο).

Στα δύο επόμενα φιλικά παιχνίδια, τα "εξάρια" έμειναν στον πάγκο και άλλαξε η (γενικότερη) λογική. Μάνταλος στο "έξι" τόσο κόντρα στην Μπέερσοτ (με τους Γιόνσον, Σιμάνσκι να αγωνίζονται στο τελευταίο ημίωρο με την αλλαγή του σχηματισμού) όσο και απέναντι στην Κόρτραϊκ (με τον Γιόνσον να περνά ως αλλαγή στο 79ο λεπτό και τον Σιμάνσκι να μην παίρνει χρόνο συμμετοχής).

Γιατί στα δύο τελευταία φιλικά η ΑΕΚ παρατάχθηκε χωρίς κλασικό ανασταλτικό μέσο; Το δείγμα -και μάλιστα εν μέσω προοετοιμασίας- είναι πολύ μικρό για να βγάλουμε (ασφαλές) συμπέρασμα για το αν είναι κάτι πάνω στο οποίο θα βασισθεί η Νίκολιτς ή απλά αποτέλεσε μέρος των δοκιμών και των πειρασματισμών του (γιατί αν δεν δοκιμάσεις στην προετοιμασία πότε θα το κάνεις;).

Πιθανολογώ πάντως ότι ισχύει το πρώτο, καθώς -με βάση τις δηλώσεις του Νίκολιτς- η ΑΕΚ ψάχνει για έναν νεότερο και πιο αθλητικό (ως προς την ένταση, την έκρηξη, τα τρεξίματα, τις αντοχές και τις ανασταλτικές επιδόσεις) Πέτρο Μάνταλο.

Το (κλασικό) 4-4-2 με ρόμβο χρειάζεται (κατά κανόνα) ένα τυπικό "εξάρι", το οποίο κινείται σε συγκεκριμένα μέτρα, μετέχει ελάχιστα στο δημιουργικό κομμάτι και σε φάση επίθεσης μετατρέπεται σε τρίτο στόπερ. Αυτό ακριβώς είδαμε από τον Γιόνσον κόντρα στην Ζούλτε Βάρεγκεμ (για το φιλικό με την Βέστοχ δεν μπορώ να έχω άποψη καθώς δεν μεταδόθηκε τηλεοπτικά).

Στην διάταξη "Χριστουγεννιάτικο δένδρο" (4-3-2-1) που είδαμε απέναντι στην Κόρτραϊκ (και πιθανολογώ και κόντρα στην Μπέερσοτ, αλλά το αναφέρω μόνο ως αίσθηση γιατί δεν μας βοήθησε η τηλεοπτική μετάδοση με την κάμερα χαμηλά, δηλαδή χωρίς πανοραμική εικόνα του αγώνα) στο "έξι" (στο μέσο της τριάδας των χαφ δηλαδή) είδαμε έναν play maker, για την ακρίβεια έναν deep lying play maker (τον έμαθαν τον όρο και τον χρησιμοποιούν πλέον σωρηδόν για τον Μάνταλο).

Στο τελευταίο φιλικό στην Ολλανδία ακόμη και μετά την αλλαγή του σχηματισμού ο Μάνταλος παρέμεινε στην θέση "έξι" (με τον Περέιρα στο "οκτώ"), μέχρι και το 79ο λεπτό που πέρασε στο παιχνίδι ο Γιόνσον. Με τα μέχρι τώρα δεδομένα (και τονίζω για πολλοστή φορά ότι είναι πολύ νωρίς ακόμη) ο Νίκολιτς στο 4-3-2-1 δεν θέλει τυπικό "εξάρι" αλλά κάποιον με playmaking abilities / skills (που λένε και στο χωριό μου).

Δηλαδή κάποιον με δημιουργικές ικανότητες και δεν αναφέρομαι τόσο στο passing game, αλλά στο να δίνει στόχευση και κατεύθυνση στο παιχνίδι της ομάδας. Έναν ποδοσφαιριστή με δεξιότητες "δεκαριού", αλλά όχι "δεκάρι" (υπό την έννοια ότι παίζει σε άλλη θέση και χρειάζονται και εξίσου καλές ανασταλτικές ικανότητες).

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι διάταξη της ΑΕΚ χωρίς κλασικό ανασταλτικό μέσο και τον Μάνταλο στην θέση "έξι" δεν το πρωτοείδαμε τώρα, το καλοκαίρι, από τον Μάρκο Νίκολιτς. Τέτοια εκδοχή του κέντρου της ΑΕΚ δεν μας ήταν άγνωστη, μας παρουσίασε κάτι αντίστοιχο και ο Ματίας Αλμέιδα.

Υπενθυμίζουμε χαρακτηριστικά το φινάλε της περσινής σεζόν στην Τούμπα όπου η ΑΕΚ παρατάχθηκε με τον "Πετράν" στο έξι" και "οκτάρια" τους Περέιρα, Πινέδα (σας θυμίζει κάτι από τα δύο τελευταία μας φιλικά;), αλλά και το παιχνίδι των play off στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό από την στιγμή που βγήκε ο Γιόνσον (59') μέχρι το λεπτό που πέρασε στο παιχνίδι ο Σιμάνσκι (81'), με τον Μάνταλο στο "έξι" και τον Πινέδα στο "οκτώ".

Αποτελεί ευρύτερα θέμα συζήτησης για το αν οι τυπικοί ανασταλτικοί μέσοι (οι "κόφτες" δηλαδή) έχουν θέση και (σημαντικό) ρόλο στο "σύγχρονο" ποδόσφαιρο ή πρέπει να αντικατασταθούν με "οκταροδεκάρια" που έχουν και ανασταλτικές ικανότητες (βέβαια όλα αυτά τα ακούει ο τιτάνας Πίρλο και γελάει, αλλά δεν είναι της παρούσης). Για το αν αλλάζει, δηλαδή, πλέον ο ρόλος του "εξαριού" στο παγκόσμιο στερέωμα.