Ένα (γκολ) ήταν αρκετό... (videos)
Ένταση, δύναμη, πάθος (όλα αυτά σε αθλητικό πλαίσιο), πολύ τακτική και... ελάχιστο θέαμα! Ο λόγος για το ντέρμπι κορυφής της Νέας Φιλαδέλφειας, με την ΑΕΚ να επικρατεί του Παναθηναϊκού με 1-0 χάρη στο τέρμα του Ορμπελίν Πινέδα, ο οποίος αναδείχθηκε και πολυτιμότερος παίκτης (MVP) της αναμέτρησης.
Από θέαμα; Λίγα (έως ελάχιστα) πράγματα! Δικαιολογημένα; Από την πλευρά της ΑΕΚ, ΝΑΙ! Κάποια τα παιχνίδια τα παίζεις και κάποια τα κερδίζεις (επειδή η νίκη είναι μονόδρομος). Το ντέρμπι ανήκει στην δεύτερη κατηγορία, αυτών που πρέπει να κερδηθούν ανεξαρτήτων απόδοσης.
Τι είχαμε στην Νέα Φιλαδέλφεια; Έναν Παναθηναϊκό (για τον οποίο γράφαμε ότι θα έπαιζε για δύο αποτελέσματα, καθώς του αρκούσε και η ισοπαλία) να κατεβαίνει για το "Χ" και αν του δινόταν η ευκαιρία σε κάποια από τις (λίγες) καλές ευκαιρίες που θα δημιουργούσε (είτε από γρήγορη μετάβαση σε αντεπίθεση, είτε σε κάποια στατική φάση) να διεκδικήσει και την νίκη. Βασικός του στόχος ήταν το "μηδέν" πίσω.
Πως αντέδρασε η ΑΕΚ σε αυτό; Συντηρητικά, για δύο λόγους: ο πρώτος ήταν ότι σε περίπτωση ήττας έμενε δέκα βαθμούς μακριά από την κορυφή (παρέα με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ) και ο δεύτερος λόγος αφορούσε τα άκρα της ομάδας. Να σημειωθεί ότι τόσο η δεξιά (Σιντιμπέ - Άμραμπατ) όσο και η αριστερή (Χατζησαφί - Πινέδα) πλευρά ήταν η... αναπληρωματική!
Ιδιαίτερα στους ακραίους αμυντικούς είναι ολοφάνερο ότι και ο Σιντιμπέ (που έκανε πολύ καλό παιχνίδι) και ο Χατζησαφί (που ήταν εξαιρετικός) υστερούν σε ταχύτητα, ένταση, σπριντ και έκρηξη των Ρότα - Μοχαμάντι. Κάτι που σημαίνει ότι η ΑΕΚ είναι αναγκασμένη να παίξει λίγο πιο πίσω (για να καλύψει το ντεσαβαντάζ) κάτι που (πχ) δεν έκανε στα Ιωάννινα και είδαμε τα αποτελέσματα και τα κενά που υπήρχαν πίσω στο πρώτο ημίχρονο.
Στις τέσσερις "καθαρές" ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν (δύο για κάθε ομάδα) νίκησε αυτή που σκόραρε. Τόσο απλά. Μου άρεσε η προσέγγιση του Αλμέιδα (δεδομένων των συνθηκών και τηρουμένων των αναλογιών). Ακόμη και οι αλλαγές που έκανε (Τσούμπερ, Φερνάντες - τον Μήτογλου δεν τον αναφέρω γιατί μπήκε στο 90+12') ήταν αλλαγές προσώπων κι όχι θέσεων ή συστήματος. Δηλαδή δεν γύρισε την ομάδα πίσω για να κρατήσει το (ρευστό) 1-0.
Στην γενικότερη εικόνα του αγώνα η ΑΕΚ ήταν καλύτερη στο γήπεδο, πίεσε, προσπάθησε, είχε την κατοχή απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που προσπαθούσε αμυνόμενος να μην αφήσει το παιχνίδι να αποκτήσει ρυθμό (αυτό με τον Μπρινιόλι στο ξεκίνημα -6ο λεπτό αν θυμάμαι καλά- να παίρνει φόρα να εκτελέσει το ελεύθερο και τελικά να αφήνει την εκτέλεση σε συμπαίκτη του, τέτοια καθυστέρηση στην αρχή ενός αγώνα δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί).
Ποιους ξεχωρίζω; Μακράν τον Σιμάνσκι (πόσο έλειψες Πολωνέ στα Ιωάννινα;). Ήταν παντού, έκανε τα πάντα, ρομπότ, ηλεκτρονικός υπολογιστής και όσα άλλα κλισέ που λένε σε τέτοιες περιπτώσεις. Μου αρέσει που διάβαζα το καλοκαίρι ότι μόλις μπει ο Γιόνσον (και αποκτηθεί στόπερ γιατί εκεί έπαιζε στην προετοιμασία ο Νταμιάν) θα φάει πάγκο και θα είναι λύση ανάγκης.
Τελικά ποιος από τους δύο είναι απαραίτητος (αν πρέπει να αγωνισθούμε με ένα αμυντικό χαφ); Εντυπωσιακός Άμραμπατ στο πρώτο ημίχρονο, "έπεσε" η απόδοσή του στο δεύτερο. Πινέδα (γκολ) - Αραούχο (ασίστ) έκριναν το ματς. Πολύ καλός ο Λιβάι (βάλτο το πέναλτι!).
Αφήνουμε στην άκρη το (νικηφόρο) ντέρμπι και συνεχίζουμε. Κύπελλο αρχικά, εντός με Κηφισιά την Τετάρτη (11/01, 19:00) και Παναιτωλικός (επίσης εντός έδρας) την Κυριακή...
ΥΓ.1 Κανονικά ίσως χρειάζεται ξεχωριστό άρθρο (και ίσως το κάνω), αλλά μία αναφορά δεν θα την αποφύγω. Τι είναι όλες αυτές οι ΒΛΑΚΕΙΕΣ με τα καπνογόνα, τις φωτοβολίδες, τις κροτίδες και τα lazer; Σοβαρά τώρα;
ΥΓ2. Διάβασα προσεκτικά τις δηλώσεις Γιοβάνοβιτς, Μπρινιόλι. ΚΥΡΙΟΙ με όλη την σημασία της λέξεως.
ΥΓ.3 Βρε "αλήτη" Πάολο, τι "αρρωστημένη" ντρίπλα ήταν αυτή στο κερδισμένο πέναλτι;
ΥΓ.4 Πέμπτη (5η) ασίστ του Αραούχο στο πρωτάθλημα (ρεκόρ καριέρας και είμαστε ακόμη στα μισά). Κάποιοι αδυνατούν να καταλάβουν ότι ο βασικός κινητήριος μοχλός στο φετινό στυλ ποδοσφαίρου της ΑΕΚ είναι ο Σέρχιο. Συμφωνώ ότι το ποσοστό 4/50 (γκολ ανά τελικές προσπάθειες) χρειάζεται βελτίωση, αλλά από αυτό σημείο μέχρι το να "φάει" πάγκο γιατί δεν είναι killer έχει (μεγάλη) απόσταση...
Από θέαμα; Λίγα (έως ελάχιστα) πράγματα! Δικαιολογημένα; Από την πλευρά της ΑΕΚ, ΝΑΙ! Κάποια τα παιχνίδια τα παίζεις και κάποια τα κερδίζεις (επειδή η νίκη είναι μονόδρομος). Το ντέρμπι ανήκει στην δεύτερη κατηγορία, αυτών που πρέπει να κερδηθούν ανεξαρτήτων απόδοσης.
Τι είχαμε στην Νέα Φιλαδέλφεια; Έναν Παναθηναϊκό (για τον οποίο γράφαμε ότι θα έπαιζε για δύο αποτελέσματα, καθώς του αρκούσε και η ισοπαλία) να κατεβαίνει για το "Χ" και αν του δινόταν η ευκαιρία σε κάποια από τις (λίγες) καλές ευκαιρίες που θα δημιουργούσε (είτε από γρήγορη μετάβαση σε αντεπίθεση, είτε σε κάποια στατική φάση) να διεκδικήσει και την νίκη. Βασικός του στόχος ήταν το "μηδέν" πίσω.
Πως αντέδρασε η ΑΕΚ σε αυτό; Συντηρητικά, για δύο λόγους: ο πρώτος ήταν ότι σε περίπτωση ήττας έμενε δέκα βαθμούς μακριά από την κορυφή (παρέα με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ) και ο δεύτερος λόγος αφορούσε τα άκρα της ομάδας. Να σημειωθεί ότι τόσο η δεξιά (Σιντιμπέ - Άμραμπατ) όσο και η αριστερή (Χατζησαφί - Πινέδα) πλευρά ήταν η... αναπληρωματική!
Ιδιαίτερα στους ακραίους αμυντικούς είναι ολοφάνερο ότι και ο Σιντιμπέ (που έκανε πολύ καλό παιχνίδι) και ο Χατζησαφί (που ήταν εξαιρετικός) υστερούν σε ταχύτητα, ένταση, σπριντ και έκρηξη των Ρότα - Μοχαμάντι. Κάτι που σημαίνει ότι η ΑΕΚ είναι αναγκασμένη να παίξει λίγο πιο πίσω (για να καλύψει το ντεσαβαντάζ) κάτι που (πχ) δεν έκανε στα Ιωάννινα και είδαμε τα αποτελέσματα και τα κενά που υπήρχαν πίσω στο πρώτο ημίχρονο.
Στις τέσσερις "καθαρές" ευκαιρίες που δημιουργήθηκαν (δύο για κάθε ομάδα) νίκησε αυτή που σκόραρε. Τόσο απλά. Μου άρεσε η προσέγγιση του Αλμέιδα (δεδομένων των συνθηκών και τηρουμένων των αναλογιών). Ακόμη και οι αλλαγές που έκανε (Τσούμπερ, Φερνάντες - τον Μήτογλου δεν τον αναφέρω γιατί μπήκε στο 90+12') ήταν αλλαγές προσώπων κι όχι θέσεων ή συστήματος. Δηλαδή δεν γύρισε την ομάδα πίσω για να κρατήσει το (ρευστό) 1-0.
Στην γενικότερη εικόνα του αγώνα η ΑΕΚ ήταν καλύτερη στο γήπεδο, πίεσε, προσπάθησε, είχε την κατοχή απέναντι σε έναν Παναθηναϊκό που προσπαθούσε αμυνόμενος να μην αφήσει το παιχνίδι να αποκτήσει ρυθμό (αυτό με τον Μπρινιόλι στο ξεκίνημα -6ο λεπτό αν θυμάμαι καλά- να παίρνει φόρα να εκτελέσει το ελεύθερο και τελικά να αφήνει την εκτέλεση σε συμπαίκτη του, τέτοια καθυστέρηση στην αρχή ενός αγώνα δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί).
Ποιους ξεχωρίζω; Μακράν τον Σιμάνσκι (πόσο έλειψες Πολωνέ στα Ιωάννινα;). Ήταν παντού, έκανε τα πάντα, ρομπότ, ηλεκτρονικός υπολογιστής και όσα άλλα κλισέ που λένε σε τέτοιες περιπτώσεις. Μου αρέσει που διάβαζα το καλοκαίρι ότι μόλις μπει ο Γιόνσον (και αποκτηθεί στόπερ γιατί εκεί έπαιζε στην προετοιμασία ο Νταμιάν) θα φάει πάγκο και θα είναι λύση ανάγκης.
Τελικά ποιος από τους δύο είναι απαραίτητος (αν πρέπει να αγωνισθούμε με ένα αμυντικό χαφ); Εντυπωσιακός Άμραμπατ στο πρώτο ημίχρονο, "έπεσε" η απόδοσή του στο δεύτερο. Πινέδα (γκολ) - Αραούχο (ασίστ) έκριναν το ματς. Πολύ καλός ο Λιβάι (βάλτο το πέναλτι!).
Αφήνουμε στην άκρη το (νικηφόρο) ντέρμπι και συνεχίζουμε. Κύπελλο αρχικά, εντός με Κηφισιά την Τετάρτη (11/01, 19:00) και Παναιτωλικός (επίσης εντός έδρας) την Κυριακή...
ΥΓ.1 Κανονικά ίσως χρειάζεται ξεχωριστό άρθρο (και ίσως το κάνω), αλλά μία αναφορά δεν θα την αποφύγω. Τι είναι όλες αυτές οι ΒΛΑΚΕΙΕΣ με τα καπνογόνα, τις φωτοβολίδες, τις κροτίδες και τα lazer; Σοβαρά τώρα;
ΥΓ2. Διάβασα προσεκτικά τις δηλώσεις Γιοβάνοβιτς, Μπρινιόλι. ΚΥΡΙΟΙ με όλη την σημασία της λέξεως.
ΥΓ.3 Βρε "αλήτη" Πάολο, τι "αρρωστημένη" ντρίπλα ήταν αυτή στο κερδισμένο πέναλτι;
ΥΓ.4 Πέμπτη (5η) ασίστ του Αραούχο στο πρωτάθλημα (ρεκόρ καριέρας και είμαστε ακόμη στα μισά). Κάποιοι αδυνατούν να καταλάβουν ότι ο βασικός κινητήριος μοχλός στο φετινό στυλ ποδοσφαίρου της ΑΕΚ είναι ο Σέρχιο. Συμφωνώ ότι το ποσοστό 4/50 (γκολ ανά τελικές προσπάθειες) χρειάζεται βελτίωση, αλλά από αυτό σημείο μέχρι το να "φάει" πάγκο γιατί δεν είναι killer έχει (μεγάλη) απόσταση...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου