Η ΑΕΚ "έπεσε" όρθια, με το ποδόσφαιρό της (μέρος 2ο)
«Η ΑΕΚ "έπεσε" όρθια, με το ποδόσφαιρό της» ετιτλοφορείτο το άρθρο που είχα γράψει την 1η Σεπτεμβρίου αμέσως μετά τον αποκλεισμό της ΑΕΚ από την Αντβέρπ. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και μετά την ήττα στην Ολλανδία από τον Άγιαξ και τον αποκλεισμό από την Ευρώπη. Το τότε κείμενο θα μπορούσε να μπει αυτούσιο (με μερικές προσαρμογές) και σήμερα, δεν άλλαξε κάτι. Υπενθυμίζω τι έγραφα την πρώτη ημέρα του φθινοπώρου:
«Όπως γράφω και στον τίτλο η ΑΕΚ "έπεσε" (αποκλείστηκε δηλαδή) όρθια, με το δικό της στυλ και το δικό της ποδόσφαιρο. Δεν προσπάθησε να παίξει κάτι διαφορετικό, δεν πήγε συντηρητικά σε ποδόσφαιρο σκοπιμότητας (τέτοιο έπρεπε να παίξει κατά την γνώμη μου, αλλά δεν ξέρω αν μπορεί να το υποστηρίξει).
Προσπάθησε από την αρχή να επιβάλει το παιχνίδι της και να νικήσει με τον τρόπο που κατέκτησε το νταμπλ. Είναι ενδεδειγμένος αυτός ο τρόπος για Ευρώπη; Θέμα που σηκώνει πολύ μεγάλη κουβέντα, καθώς επιχειρήματα θα υπάρξουν και από τις δύο πλευρές.
Τολμώ να πω όμως πως με τον Μανόλο στον πάγκο (και το τωρινό ρόστερ) η ΑΕΚ είχε (κατά πολύ) αυξημένες πιθανότητες να προκριθεί. Κι αυτό γιατί συνήθως το κυριαρχικό ποδόσφαιρο, το να επιβάλω το παιχνίδι μου δηλαδή και να κλείνω τον αντίπαλο στο δικό του μισό του γηπέδου είναι (εξαιρετικό και άκρως θεαματικό, αλλά) αποδοτικό όταν είσαι το φαβορί της αναμέτρησης.
Είναι εύκολο να το υποστηρίξεις κόντρα σε ομάδες κοντά στο δικό σου επίπεδο (και πιο κάτω). Ειδάλλως πας σε πιο συντηρητικό ποδόσφαιρο, κλείνεις τους διαδρόμους, προσπαθείς κυρίως να διατηρήσεις το "μηδέν" στην εστία σου και μετά να εκμεταλλευθείς τις όποιες στιγμές σου παρουσιαστούν.
Ξεκινάς από το "δεν χάνω" και αν σου προκύψει νίκη έχει καλώς. Δεν είναι ντροπή να βάλεις την ουσία (νίκη) πάνω από το θέαμα. Ακόμη και η Μάντσεστερ Σίτι κατέκτησε το Champions League με συνταγή... Μουρίνιο στον τελικό και όχι με τον κλασικό τρόπο του Γκουαρδιόλα!»
Η ΑΕΚ πήγε στο Άμστερνταμ για δύο αποτελέσματα. Της αρκούσε και η ισοπαλία για να συνεχίσει στο Conference League. Με τον Ματίας ήταν δεδομένο πως η ΑΕΚ θα κατέβαινε για την νίκη και όχι την ισοπαλία. Όσοι είχαν κάποιες (αμυδρές) αμφιβολίες η επιλογή της αρχικής ενδεκάδας δεν άφηνε περιθώριο να υποθέσεις και να αναμένεις κάτι άλλο.
Ομάδα σε εκτός έδρας "τελικό" που της αρκεί η ισοπαλία και αρχίζει το ματς με ένα αμυντικό χαφ! Σιμάνσκι με τον Μάνταλο δίπλα του. Με περισσότερο συντηρητική τακτική θα μπορούσε να ξεκινήσει δίπλα στον Ντάμιαν είτε ο Γιόνσον είτε (αν ο Δανός δεν ήταν 100% έτοιμος) ο Γαλανόπουλος και ο Μάνταλος να πήγαινε πίσω από τον σέντερ φορ.
Σε μία τέτοια περίπτωση παίζεις με δύο ανασταλτικούς μέσους και τρία χαφ συνολικά. Αλλά ο Αλμέιδα δεν λειτουργεί έτσι. Προτίμησε τον Μάνταλο στο "οκτώ" και τον Τσούμπερ περιφερειακό επιθετικό.
Τα "έπαιξε" όλα για όλα από την αρχή γνωρίζοντας πως αν το παιχνίδι δεν του "βγει" δεν θα έχει την δυνατότητα διορθωτικών κινήσεων καθώς στον πάγκο βρισκόταν (πλην τερματοφύλακα και ανασταλτικών) μόνο ο (αρνητικός μέχρι τώρα) Πισάρο.
Με δεδομένο τον όγκο των απουσιών (υποθέτω ότι) υπολόγιζε να βρει γκολ ή να κρατήσει την ισοπαλία και να αναγκάσει τον Άγιαξ να κυνηγά το σκορ στο δεύτερο ημίχρονο, έτσι ώστε να "φρεσκάρει" ανασταλτικά την ομάδα (τέτοιες επιλογές υπήρχαν στον πάγκο).
Με παραξένεψε ο φρενήρης ρυθμός του πρώτου 25λέπτου. Όχι από την πλευρά του Άγιαξ, είχε κάθε λόγο να τον αποζητά για τρεις λόγους. Πρώτον έπαιζε στην έδρα του, δεύτερον ήθελε (αποκλειστικά και μόνο) νίκη και τρίτον γνώριζε ότι σε επίπεδο έντασης και τρεξιμάτων υπερτερεί της ΑΕΚ.
Η προσέγγιση της ΑΕΚ με παραξένεψε (αν και πιθανότατα δεν θα έπρεπε γνωρίζοντας την λογική του Αλμέιδα). Μετά την ισοφάριση το "παγώνεις" το παιχνίδι, δεν συνεχίζεις στον ίδιο ρυθμό. Το έχω ξαναγράψει βέβαια δεν είμαι σίγουρος ότι η ΑΕΚ μπορεί να υποστηρίξει τέτοιου τύπου παιχνίδι.
Διαβάστε τα επίσημα στατιστικά της αναμέτρησης στο Άμστερνταμ με βάση την επίσημη ιστοσελίδα της διοργανώτριας αρχής (UEFA):
Ομάδα σε εκτός έδρας "τελικό" που της αρκεί η ισοπαλία και αρχίζει το ματς με ένα αμυντικό χαφ! Σιμάνσκι με τον Μάνταλο δίπλα του. Με περισσότερο συντηρητική τακτική θα μπορούσε να ξεκινήσει δίπλα στον Ντάμιαν είτε ο Γιόνσον είτε (αν ο Δανός δεν ήταν 100% έτοιμος) ο Γαλανόπουλος και ο Μάνταλος να πήγαινε πίσω από τον σέντερ φορ.
Σε μία τέτοια περίπτωση παίζεις με δύο ανασταλτικούς μέσους και τρία χαφ συνολικά. Αλλά ο Αλμέιδα δεν λειτουργεί έτσι. Προτίμησε τον Μάνταλο στο "οκτώ" και τον Τσούμπερ περιφερειακό επιθετικό.
Τα "έπαιξε" όλα για όλα από την αρχή γνωρίζοντας πως αν το παιχνίδι δεν του "βγει" δεν θα έχει την δυνατότητα διορθωτικών κινήσεων καθώς στον πάγκο βρισκόταν (πλην τερματοφύλακα και ανασταλτικών) μόνο ο (αρνητικός μέχρι τώρα) Πισάρο.
Με δεδομένο τον όγκο των απουσιών (υποθέτω ότι) υπολόγιζε να βρει γκολ ή να κρατήσει την ισοπαλία και να αναγκάσει τον Άγιαξ να κυνηγά το σκορ στο δεύτερο ημίχρονο, έτσι ώστε να "φρεσκάρει" ανασταλτικά την ομάδα (τέτοιες επιλογές υπήρχαν στον πάγκο).
Με παραξένεψε ο φρενήρης ρυθμός του πρώτου 25λέπτου. Όχι από την πλευρά του Άγιαξ, είχε κάθε λόγο να τον αποζητά για τρεις λόγους. Πρώτον έπαιζε στην έδρα του, δεύτερον ήθελε (αποκλειστικά και μόνο) νίκη και τρίτον γνώριζε ότι σε επίπεδο έντασης και τρεξιμάτων υπερτερεί της ΑΕΚ.
Η προσέγγιση της ΑΕΚ με παραξένεψε (αν και πιθανότατα δεν θα έπρεπε γνωρίζοντας την λογική του Αλμέιδα). Μετά την ισοφάριση το "παγώνεις" το παιχνίδι, δεν συνεχίζεις στον ίδιο ρυθμό. Το έχω ξαναγράψει βέβαια δεν είμαι σίγουρος ότι η ΑΕΚ μπορεί να υποστηρίξει τέτοιου τύπου παιχνίδι.
Διαβάστε τα επίσημα στατιστικά της αναμέτρησης στο Άμστερνταμ με βάση την επίσημη ιστοσελίδα της διοργανώτριας αρχής (UEFA):
Άγιαξ - ΑΕΚ 3-1
45 Possession (%) 55
3 Goals 1
3 Goals inside area 1
0 Goals outside area 0
14 Total attempts 13
9 Attempts on target 4
3 Attempts off target 6
3 Blocks 2
1 Woodwork 0
1 Crossbar 0
3 Assists 1
0 Penalties scored 0
38 Attacks 55
5 Corners taken 5
80 Passing accuracy (%) 80
275 Passes completed 362
345 Passes attempted 451
11 Free-kicks taken 15
20 Crossing accuracy (%) 17
3 Crosses completed 5
15 Crosses attempted 29
212 Times in possession 213
45 Balls recovered 44
3 Blocks 2
22 Tackles 7
32 Clearances attempted 15
0 Offsides 2
3 Saves 7
4 Yellow cards 4
0 Red cards 0
12 Fouls committed 13
45 Possession (%) 55
3 Goals 1
3 Goals inside area 1
0 Goals outside area 0
14 Total attempts 13
9 Attempts on target 4
3 Attempts off target 6
3 Blocks 2
1 Woodwork 0
1 Crossbar 0
3 Assists 1
0 Penalties scored 0
38 Attacks 55
5 Corners taken 5
80 Passing accuracy (%) 80
275 Passes completed 362
345 Passes attempted 451
11 Free-kicks taken 15
20 Crossing accuracy (%) 17
3 Crosses completed 5
15 Crosses attempted 29
212 Times in possession 213
45 Balls recovered 44
3 Blocks 2
22 Tackles 7
32 Clearances attempted 15
0 Offsides 2
3 Saves 7
4 Yellow cards 4
0 Red cards 0
12 Fouls committed 13
Δεν ξέρω αν έχει νόημα να γίνει ξεχωριστή αναφορά στην ατομική απόδοση των ποδοσφαιριστών. Ο Αθανασιάδης κάνει μία εντυπωσιακή επέμβαση στο 4ο λεπτό αποσοβώντας το αυτογκόλ του Βίντα και στο αμέσως επόμενο λεπτό κάνει την... έξοδο του Μεσολογγίου (και 1-0)!
Πολύ μεγάλη ευθύνη φέρει και στο τρίτο τέρμα του Άγιαξ. Μετά περιόρισε την έκταση της ήττας (βγάζοντας τα τετ α τετ του Άκπομ) αλλά ήταν αργά. Κορυφαίος της ΑΕΚ στο παιχνίδι (και γενικότερα στον όμιλο του Europa League) ο Ντάμιαν Σιμάνσκι, από κοντά σε απόδοση ο Μάνταλος.
Εξαιρετικός ο Λιβάι με βάση τις απαιτήσεις που υπήρχαν και τα δεδομένα της στιγμής. Εννοώ ότι έπιασε το maximum σε πρώτο παιχνίδι μετά από (σοβαρό) τραυματισμό και χωρίς αγωνιστικό ρυθμό. Είμαι σίγουρος ότι αν το ματς δεν ήταν "τελικός" κι αν υπήρχε άλλος σέντερ φορ στην αποστολή πιθανότατα ο Γκαρσία δεν θα ξεκινούσε και θα έμπαινε ως αλλαγή.
Υπενθυμίζω τις πολλές και σημαντικές απουσίες: Πινέδα, Αραούχο, Γκατσίνοβιτς, Πόνσε, Στάνκοβιτς, Φερνάντες και των (εκτός Ευρωπαϊκής λίστας, αλλά πιθανά θα ήταν χρήσιμοι με τόσες απουσίες) Κάλενς, Φαν Βέερτ. Μόνο ο Πινέδα και ο Στάνκοβιτς να ήταν διαθέσιμοι θα μιλούσαμε για τελείως διαφορετικό παιχνίδι.
Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε τον όμιλο με τέσσερις βαθμούς, τους οποίους κατέκτησε στις πρώτες δύο αγωνιστικές (νίκη στην Αγγλία και ισοπαλία εντός με Άγιαξ). Μία νίκη, μία ισοπαλία και τέσσερις ήττες ο απολογισμός της. Σκόραρε έξι φορές και δέχθηκε διπλάσια τέρματα (τα μισά με πέναλτι).
Αφήνουμε στην άκρη την Ευρώπη και εστιάζουμε στα δικά μας, αρχής γενομένης από την πρεμιέρα του δευτέρου γύρου. Αποκομίζουμε κάτι από την φετινή Ευρωπαϊκή προσπάθεια της ΑΕΚ; Είναι νωρίς ακόμη, θα φανεί την επόμενη σεζόν...
Πολύ μεγάλη ευθύνη φέρει και στο τρίτο τέρμα του Άγιαξ. Μετά περιόρισε την έκταση της ήττας (βγάζοντας τα τετ α τετ του Άκπομ) αλλά ήταν αργά. Κορυφαίος της ΑΕΚ στο παιχνίδι (και γενικότερα στον όμιλο του Europa League) ο Ντάμιαν Σιμάνσκι, από κοντά σε απόδοση ο Μάνταλος.
Εξαιρετικός ο Λιβάι με βάση τις απαιτήσεις που υπήρχαν και τα δεδομένα της στιγμής. Εννοώ ότι έπιασε το maximum σε πρώτο παιχνίδι μετά από (σοβαρό) τραυματισμό και χωρίς αγωνιστικό ρυθμό. Είμαι σίγουρος ότι αν το ματς δεν ήταν "τελικός" κι αν υπήρχε άλλος σέντερ φορ στην αποστολή πιθανότατα ο Γκαρσία δεν θα ξεκινούσε και θα έμπαινε ως αλλαγή.
Υπενθυμίζω τις πολλές και σημαντικές απουσίες: Πινέδα, Αραούχο, Γκατσίνοβιτς, Πόνσε, Στάνκοβιτς, Φερνάντες και των (εκτός Ευρωπαϊκής λίστας, αλλά πιθανά θα ήταν χρήσιμοι με τόσες απουσίες) Κάλενς, Φαν Βέερτ. Μόνο ο Πινέδα και ο Στάνκοβιτς να ήταν διαθέσιμοι θα μιλούσαμε για τελείως διαφορετικό παιχνίδι.
Η ΑΕΚ ολοκλήρωσε τον όμιλο με τέσσερις βαθμούς, τους οποίους κατέκτησε στις πρώτες δύο αγωνιστικές (νίκη στην Αγγλία και ισοπαλία εντός με Άγιαξ). Μία νίκη, μία ισοπαλία και τέσσερις ήττες ο απολογισμός της. Σκόραρε έξι φορές και δέχθηκε διπλάσια τέρματα (τα μισά με πέναλτι).
Αφήνουμε στην άκρη την Ευρώπη και εστιάζουμε στα δικά μας, αρχής γενομένης από την πρεμιέρα του δευτέρου γύρου. Αποκομίζουμε κάτι από την φετινή Ευρωπαϊκή προσπάθεια της ΑΕΚ; Είναι νωρίς ακόμη, θα φανεί την επόμενη σεζόν...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου