Αυτές οι τάσεις αυτοκτονίας...

ΑΕΚ - ΠΑΟΚ
Δεν ξέρω αν έχει νόημα να κάνουμε εκτενή αναφορά στο ισόπαλο (2-2) ντέρμπι των "δικεφάλων" στην Νέα Φιλαδέλφεια μετά από τόσες ημέρες. Τα πάντα (ή σχεδόν τα πάντα) έχουν ειπωθεί - γραφθεί και πήγαμε ήδη παρακάτω. Έστω και καθυστερημένα ας κάνουμε μία μικρή αναδρομή πέντε ημέρες πίσω.

Δίκαιη η ισοπαλία; Με βάση την στατιστική εικόνα της αναμέτρησης, ναι. Το παιχνίδι ήταν για "Χ". Όταν όμως προηγείσαι με 2-0 στο κατάμεστο γήπεδό σου είναι (εμφανέστατα) αποτυχία να μην νικήσεις.

Το ματς μου θύμισε -σε μεγάλο βαθμό- το αντίστοιχο της Τούμπας στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Εκεί η ΑΕΚ προηγήθηκε (με γκολ βγαλμένο από το... play station), από το 60ό λεπτό και μετά "εξαφανίσθηκε" από το γήπεδο και εν τέλει ισοφαρίστηκε στο 89ο λεπτό (από τον Κεντζιόρα).

Έτσι και στο προ ημερών παιχνίδι της Νέας Φιλαδέλφειας. Η ΑΕΚ προηγήθηκε (με γκολ βγαλμένο από το... play station), εδώ και βρήκε και δεύτερο γκολ, επίσης από το 60ό λεπτό και μετά "εξαφανίσθηκε" από το γήπεδο και εν τέλει ισοφαρίστηκε επίσης στο 89ο λεπτό (από τον Οζντόεφ).

Οι ομοιότητες όμως δεν σταματούν εκεί, και στα δύο παιχνίδια η ΑΕΚ είχε από δέκα τελικές προσπάθειες και ο ΠΑΟΚ από εννέα. Ίδιο σενάριο (με ελάχιστες τροποποιήσεις). Και οι δύο αναμετρήσεις ήταν "κομμένες και ραμμένες" για ισοπαλία και η... τάξη αποκαταστάθηκε στο 89ο λεπτό, εις βάρος της ΑΕΚ (και τις δύο φορές).

Νομίζω (χωρίς να έχω κάνει την καταμέτρηση) είναι διψήφιες οι φορές που προηγηθήκαμε σε ένα παιχνίδι χωρίς να το κερδίσουμε. Κι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, το ότι προηγήθηκες δεν σημαίνει -προφανώς- ότι αυτόματα νίκησες το παιχνίδι, η συχνότητα όμως με την οποία συμβαίνει στην ΑΕΚ είναι θέμα προβληματισμού.

Το να προηγηθείς 2-0 επί του ΠΑΟΚ στην έδρα σου και να ισοφαρίζεσαι στο 89ο λεπτό χωρίς να έχεις απειληθεί, ναι, είναι αυτοκτονία. Το να προηγείσαι 2-0 στο Αγρίνιο και να ισοφαρίζεσαι, ναι, είναι αυτοκτονία. Το να προηγείσαι δύο φορές στις Σέρρες και να ισοφαρίζεσαι στις καθυστερήσεις από ομάδα που παίζει με παίκτη λιγότερο, ναι, είναι αυτοκτονία.

Ακόμη και το ότι σε ισοφάρισε ο Άρης στο έβδομο λεπτό των καθυστερήσεων (βλ. το 3-3 στο φινάλε της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος), ναι, είναι αυτοκτονία.

Αυτό έχει να κάνει με το ότι η ΑΕΚ του Αλμέιδα δεν παίζει ποδόσφαιρο σκοπιμότητας. Δεν θέλει, δεν μπορεί; Βασικά το συγκεκριμένο στυλ ποδοσφαίρου δεν είναι στο ρεπερτόριο του Αλμέιδα, είναι "ξένο" προς την αισθητική του με όσα (βραχυπρόθεσμα) μειονεκτήματα και όσα (μακροπρόθεσμα) πλεονεκτήματα συνεπάγεται αυτό.

Από την άλλη βέβαια κάποιες φορές επιβάλλεται μία τέτοιου είδους προσέγγιση. Ιδιαίτερα όταν η ομάδα δεν βρίσκεται στην αγωνιστική κατάσταση να υπηρετήσει το κυριαρχικό ποδόσφαιρο. Το ξαναέγραψα τόσο μετά τον αποκλεισμό από την Αντβέρπ, όσο και μετά την ολοκλήρωση των φετινών Ευρωπαϊκών υποχρεώσεών μας:

«Δεν είναι ντροπή να βάλεις την ουσία (νίκη) πάνω από το θέαμα. Ακόμη και η Μάντσεστερ Σίτι κατέκτησε το Champions League με συνταγή... Μουρίνιο στον τελικό και όχι με τον κλασικό τρόπο του Γκουαρδιόλα!»

Για την αγωνιστική εικόνα του ματς με τον ΠΑΟΚ δεν μπορώ να αφήσω εκτός κουβέντας ότι ήταν το τρίτο ντέρμπι της ΑΕΚ σε διάστημα μόλις επτά ημερών. Κυριακή με Ολυμπιακό, Τετάρτη με Παναθηναϊκό, Κυριακή με ΠΑΟΚ. Δεν γίνεται να μην σε επηρεάσει και σωματικά και πνευματικά.

Διαβάστε την στατιστική απεικόνιση της αναμέτρησης της τέταρτης αγωνιστικής των play off στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας με βάση την επίσημη ιστοσελίδα της διοργανώτριας αρχής:

ΑΕΚ - ΠΑΟΚ 2-2
2 Γκολ 2
1 Ασίστ 2
10 Τελικές προσπάθειες 9
3 Σουτ εντός μεγάλης περιοχής 4
3 Σουτ εκτός μεγάλης περιοχής 1
4 Κεφαλιές 4
3 Αποκρούσεις 2
23 Επεμβάσεις 21
29 Κλεψίματα 19
13 Φάουλ 16
2 Οφσάιντ 1
3 Κόρνερ 6
29 Λάθη 39
9/27 Γεμίσματα 14/27

Σχόλια

Δημοφιλέστερες αναρτήσεις τελευταίας εβδομάδας

Με κεκτημένη ταχύτητα από το «Βικελίδης» (videos)

Ο τελικός, των τελικών, ω... τελικέ!

Επιστροφή στην αγωνιστική δράση...

Νίκη επί του Άρη και (επί) των... ημίψηλων παραγόντων!

ΚΑΕ ΑΕΚ: Περαστικά κυρία Πέπη